Ze omvat drie wetten:
- de antidiscriminatiewet;
- de genderwet;
- de antiracismewet.
Vijftien jaar na de inwerkingtreding van de drie antidiscriminatiewetten wordt de wetgeving geactualiseerd om rekening te houden met zowel de evolutie van de sociale context als met de ontwikkelingen van de rechtspraak met betrekking tot deze wetten.
Volgende beschermde criteria worden aangepast:
-
Het criterium “sociale afkomst” wordt uitgebreid tot het criterium “sociale afkomst of toestand”.
-
Het criterium “seksuele geaardheid” is vervangen door “seksuele oriëntatie”.
-
Het begrip “geslachtsverandering” vervangen door het begrip “medische of sociale transitie”.
Volgende vormen van discriminatie worden aangepast:
-
Meervoudige discriminatie: meervoudige discriminatie wordt uitdrukkelijk erkend en de behandeling van dergelijke situaties wordt verduidelijkt.
-
Discriminatie door associatie: een uitdrukkelijke verwijzing naar het concept van discriminatie door associatie wordt opgenomen in de drie antidiscriminatiewetten.
-
Discriminatie op grond van een vermeend kenmerk: een uitdrukkelijke verwijzing naar het concept van discriminatie op grond van een vermeend kenmerk wordt opgenomen in de drie antidiscriminatiewetten.
Formulering van positieve maatregelen in het kader van een vordering tot staking: er wordt uitdrukkelijk in de wet te vermeld dat, naast de bevoegdheid om een vergoeding voor de slachtoffers op te leggen, de rechter de bevoegdheid heeft om de dader te gelasten corrigerende maatregelen te nemen die niet alleen tot doel hebben de vastgestelde discriminatie te doen ophouden, maar ook om te voorkomen dat hij of zij zich in de toekomst opnieuw aan discriminatie schuldig maakt.
Bekendmaking van de beslissing: in de drie antidiscriminatiewetten wordt de voorwaarde geschrapt volgens welke de publicatie of de verspreiding van de beslissing tot staking alleen kan worden opgelegd indien de publicatie ertoe kan bijdragen dat de gewraakte daad of de uitwerking ervan ophoudt. De wijziging is niet bedoeld om de bekendmaking van beslissingen waarbij discriminerende feiten worden vastgesteld, verplicht te stellen. De rechter die over de vordering tot staking oordeelt, behoudt een discretionaire bevoegdheid. De rechter moet beoordelen of en op welke manier de bekendmaking gepast is. De schrapping van de vereiste strekt er slechts toe een rem weg te nemen die de rechter onnodig belet deze sanctie toe te passen.
Volgende aanpassingen worden doorgevoerd op vlak van schadevergoeding:
-
Een verhoging van de bedragen van de forfaitaire vergoeding voor discriminatie buiten de werksfeer. Het bedrag van de forfaitaire schadevergoeding wordt vastgesteld op 1.950 euro, dat kan worden verhoogd tot 3.900 euro.
-
Een jaarlijkse indexering van de bedragen van de forfaitaire voor discriminatie buiten de werksfeer.
Inwerking: 30 juli 2023
Bron: Jura, de meest up-to-date online juridische databank
