Autorytet nauczyciela często postrzegany jest przez pryzmat zachowania jego uczniów, zamiast tego, na ile potrafi sobie radzić z trudnymi sytuacjami. Czym więc ten autorytet jest? Z jakimi typami autorytetów możemy mieć do czynienia? Czy jest on wprost wpisany w ten zawód?
Fragment artykułu z miesięcznika „Dyrektor Szkoły” 2023/3
Termin „autorytet” (niem. Autorität; łac. auctoritas ‘powaga, władza’) oznacza obdarzanie jakiejś osoby, grupy, organizacji, instytucji szczególnym uznaniem. Ich prestiż opiera się na społecznie cenionych wartościach. Uznany za autorytet człowiek lub podmiot w oczach społeczności staje się arbitrem, rzeczoznawcą w jakiejś dziedzinie, jest traktowany jako znawca, wzór, a nawet ideał.
Autorytet posiadać może szkoła jako instytucja i/lub sam nauczyciel. W pierwszym przypadku na postrzeganie placówki składają się różne czynniki, m.in. społeczne niezadowolenie (sami nauczyciele nierzadko podkreślają, że są nisko opłacani i przez to gorsi), złe wzorce zachowań niektórych pedagogów (autorytarność, lekceważenie uczniów i rodziców, niesprawiedliwość, stawianie się w roli wszechwiedzącego, wszechmogącego), czy wreszcie wypowiedzi i koncepcje decydentów w obszarze edukacji. W drugim aktywność jest po stronie nauczyciela – to nie uczeń ma a priori obdarzyć go uznaniem, lecz sam musi swój autorytet zbudować.
Zła wiadomość jest taka, że nawet najlepszy nauczyciel nie zmieni całego systemu i nie sprawi, by instytucja szkoły była postrzegana jako godna zaufania, a zawód obdarzany uznaniem, ale dobra, iż nawet przy stereotypowym postrzeganiu szkoły nauczyciel może stać się autorytetem w swojej społeczności.
Zamów prenumeratę: www.profinfo.pl/sklep/dyrektor-szkoly,7340.html
