W publikacjach i podczas szkoleń na temat przywództwa przeważają zagadnienia prawne, organizacyjne, psychologiczne oraz socjologiczne. Kwestie etyczne podnoszone są rzadko, jeśli w ogóle. Tymczasem mają one istotne znaczenia dla realizacji funkcji wychowawczej szkoły i atmosfery pracy.
Fragment artykułu z miesięcznika „Dyrektor Szkoły” 2023/10
Na dwa etyczne bieguny w pracy przywódcy – jasny i ciemny – zwraca uwagę Anna Lewicka-Strzałecka, pracownik naukowy Instytutu Filozofii i Socjologii PAN (2011). W literaturze częściej podejmowane są zagadnienia związane z pierwszym. Nietrudno znaleźć poradniki, jak zostać doskonałym, wzorcowym czy idealnym przywódcą, wyzwolić potencjał pracowników, motywować ich, by urzeczywistniali wizję wykreowaną przez lidera itp., często wzbogacone przykładami dobrej praktyki. Drugi z biegunów związany jest głównie z nadużyciem władzy, czyli negatywnym sposobem wywierania wpływu na innych i dysponowania zasobami. W obu zakresach przywódca ma większe możliwości niż podlegli mu pracownicy, co niekiedy pociąga za sobą rozmaite pokusy i wypaczenia.
Po pierwsze, rodzi się pokusa wykorzystania przewagi nad innymi, by osiągnąć osobistą korzyść kosztem lekceważenia potrzeb innych osób czy nawet ich krzywdy. Po drugie, władza może być wykorzystana do ochrony pozycji tych, którzy ją posiadają, i niszczenia tych, którzy im potencjalnie zagrażają. Po trzecie, władza może zaburzać sądy tych, którzy nią dysponują, utwierdzając ich w przekonaniu własnych talentów, osiągnięć i lekceważeniu zdolności, potrzeb, praw i uczuć osób słabszych, nie posiadających żadnej władzy (tamże).
Pokusy i wypaczenia są uzależnione od rodzaju posiadanej władzy.
Zamów prenumeratę: www.profinfo.pl/sklep/dyrektor-szkoly,7340.html