Dyrektor szkoły publicznej lub niepublicznej, którzy zamierza zatrudnić cudzoziemca zarówno na stanowisku pedagogicznym, jak i niepedagogicznym, powinien znać i stosować uregulowane w przepisach ogólne wymogi dotyczące tej kwestii. W obecnej sytuacji ma to znaczenie zwłaszcza w odniesieniu do obywateli Ukrainy.
Fragment artykułu z miesięcznika „Dyrektor Szkoły” 2022/5
Ani przepisy oświatowe, ani ustawa o pracownikach samorządowych nie zabraniają zatrudniania w szkołach cudzoziemców, pewne warunki w tej kwestii określa rozporządzenie z 30.10.1992 r. Na jego podstawie można podpisać umowę z nauczycielem, który nie jest obywatelem polskim, jeśli taka potrzeba wynika z organizacji nauczania w szkole – chodzi tu przede wszystkim o nauczycieli języków obcych. Do zawartego z obcokrajowcem stosunku pracy stosuje się przepisy Karty Nauczyciela, chyba że postanowienia umów międzynarodowych stanowią inaczej. Zatrudnienie nauczyciela cudzoziemca wymaga zgody organu prowadzącego szkołę, który może odstąpić od wymogów dotyczących wykształcenia i przygotowania pedagogicznego, gdy taka potrzeba wynika z organizacji nauczania.
Obywatele Unii Europejskiej, Europejskiego Obszaru Gospodarczego oraz Szwajcarii mogą pracować w Polsce bez zezwolenia na pracę. Zatrudnienie pozostałych obcokrajowców jest możliwe, o ile łącznie zostaną spełnione następujące warunki:
- dana osoba legalnie przebywa na terytorium Polski, czyli posiada odpowiednie dokumenty pobytowe, np. wizę;
- podstawa pobytu pozwala jej na wykonywanie pracy w naszym kraju;
- pracodawca uzyska zezwolenie na pracę dla danej osoby albo wystawi oświadczenie o powierzeniu jej pracy i zostanie ono wpisane do ewidencji oświadczeń powiatowego urzędu pracy (dotyczy obywateli Ukrainy, Białorusi, Rosji, Mołdawii, Gruzji i Armenii), bądź też sama osoba uzyska zezwolenie na pobyt czasowy i pracę.
