Współczesne metody nauczania takie jak Collaborative Learning i Cooperative Learning mają na celu rozwinięcie u uczniów umiejętności pracy w grupie. Natomiast metody pracy Kagana to zbiór propozycji na urozmaicenie zajęć z młodzieżą. Dają one wiele korzyści rozwojowych oraz przygotowują na wyzwania przyszłych pracodawców.
Fragment artykułu z miesięcznika „Dyrektor Szkoły” 2023/9
W przeciwieństwie do tradycyjnego systemu nauczania w metodzie pracy zbiorowej to uczniowie nadają kierunek swoim działaniom. Czterema szeroko rozumianymi filarami tego zagadnienia są: komunikacja, współpraca, krytyczne myślenie i kreatywność. Znane pod angielskimi nazwami Collaborative i Cooperative learning nauczycielskie strategie polegają na uczeniu się podopiecznych w małych grupach w celu rozwiązania zadania lub ukończenia projektu. W obu przypadkach uczniowie poddani są aktywnemu działaniu, a nie pasywnemu słuchaniu wykładu. Nauczyciel staje się obserwatorem, pomocnikiem i organizatorem zadań, a jego instrukcje umożliwiają późniejszą praktykę.
Pomimo że oba sposoby pracy są do siebie bardzo zbliżone, a pojęcia nie raz używane zamiennie, niektórzy praktycy je rozdzielają, wskazując na różnice teoretyczne. W literaturze tematu Collaborative learning jest unawane za bardziej ogólne zagadnienie i oznacza samą pracę w lub z grupą, natomiast Cooperative learning skupia się na wspólnym jej wyniku. Ale w obu metodach zbieżnym mianownikiem i tematem przewodnim jest współdziałanie.
Zamów prenumeratę: www.profinfo.pl/sklep/dyrektor-szkoly,7340.html
