Dual Language Immersion to program, w którym uczniowie przyswajają treści programowe w dwóch językach. Inicjatywa ma na celu budowanie dwujęzyczności oraz rozwijanie kompetencji międzykulturowych i globalnych. W Stanach Zjednoczonych coraz więcej placówek edukacyjnych decyduje się na wprowadzenie podobnych opcji do swojej oferty. Sprawdziłam, jak to wygląda w praktyce.
Fragment artykułu z miesięcznika „Dyrektor Szkoły” 2025/2
W ubiegłym roku miałam okazję odwiedzić dwie publiczne szkoły w amerykańskim stanie Luizjana. Lekcje, które obserwowałam nie były prowadzone w języku angielskim, ale po hiszpańsku, francusku i chińsku (mandaryńsku). W pierwszej chwili pomyślałam, że uczniowie w tej klasie prawdopodobnie nie mówią po angielsku, tymczasem okazało się, iż ten język nie jest im obcy, a nauka przy użyciu innej mowy ma na celu wspomaganie dwujęzyczności.
Historycznie patrząc, pierwsze amerykańskie programy wielojęzykowe wprowadzane były już w latach 80. XX wieku. Jednak ich raptowna popularność zaczęła się w 2005 r. i nadal rośnie, pomimo że wzbudzają kontrowersje. Używanie w USA wyłącznie języka angielskiego wciąż jest tematem narodowej dyskusji pomiędzy konserwatywnymi republikanami, scentralizowanymi demokratami i otwartymi liberałami. Ruchy społeczne nawołujące do mówienia tylko po angielsku (ang. English-only Movements) powoli uginają się pod ciężarem argumentów wskazujących zalety nowoczesnych metod kształcenia opartych na nauce w dwóch językach.
Zamów prenumeratę: www.profinfo.pl/sklep/dyrektor-szkoly,7340.html
