Body Image Advertising w świetle obcych i polskich regulacji prawnych
dr hab. Katarzyna Grzybczyk
Autorka jest profesorem nadzwyczajnym Uniwersytetu Śląskiego, pracownikiem Katedry Prawa Cywilnego i Prawa Prywatnego Międzynarodowego na Wydziale Prawa i Administracji tego Uniwersytetu
Body Image Advertising w świetle obcych i polskich regulacji prawnych
Wizerunek ciała ludzkiego był wykorzystywany w działalności reklamowej od zawsze, trudno zresztą wyobrazić sobie przekazy perswazyjne bez pokazywania usatysfakcjonowanych, zadowolonych nabywców reklamowanych towarów czy klientów, którzy skorzystali z usługi. Przez długi czas ludzie pojawiąjący się w przekazach reklamowych (plakatach, ulotkach, ogłoszeniach) byli zwykli i reprezentatywni dla danej grupy społecznej. Wkrótce jednak okazało się, że wizerunkiem w reklamie można manipulować i on sam wpływa na odbiorców reklamy. Media i reklamodawcy zaczęli tworzyć własne kanony piękna, które na przestrzeni lat stały się osiągalne jedynie dla garstki konsumentów. Natomiast pojawiły się niepożądane skutki uboczne takiej działalności reklamowej w postaci zaburzeń odżywiania, obniżenia samooceny u młodych odbiorców, frustracja i niezadowolenie u starszych czy też zjawiska takie jak seksualizacja. W odpowiedzi na zaniepokojenie psychologów i lekarzy zaczęły się pojawić w różnych środowiskach postulaty uregulowania problemu pokazywania zniekształconego lub nienaturalnego ciała w przekazach reklamowych. Dotychczas dwa państwa uregulowały kwestię określaną mianem Body Image Advertising. W innych państwach posłużono się samoregulacją.
Słowa kluczowe: reklama, anoreksja, bulimia, Photoshop, modeling
Body Image Advertising in the light of foreign and Polish legal regulations
The image of the human body has always been used in advertising activity; one can hardly imagine persuasive messages without showing satisfied and happy purchasers of the advertised goods or users of the services. For a long time, the people who appeared in advertising messages (posters, leaflets, ads) were ordinary and representative of the given social group. But it soon turned out that the image in advertising could be manipulated and that the image itself influenced the ad recipients. The media and advertisers started to create their own canons of beauty, which - over the years – became achievable only for a small group of consumers. The downside was that such advertising activity led to eating disorders, lower self-worth among the young recipients, frustration and dissatisfaction among the older ones, or such phenomena as sexualisation. In response to the concerns voiced by psychologists and doctors, various groups started to demand regulations to solve the problem of showing distorted or unnatural bodies in advertising messages. So far, two countries have regulated the issue referred to as body image advertising. Other countries rely on self-regulation.
Keywords: advertising, anorexia, bulimia, Photoshop, modelling
Bibliografia:
Anderson S.J., Basson C.J., Geils C., Farman R., Personality style and mood states associated with a negative addiction to running, „South African of Sports Medicine” 1997/4.
Bromberg M., Halliwell C., ‘All About That Bass’ and Photoshopping Model’s Waist: Introducing Body Image Law, „The University of Notre Dame Australia Law Review” 2016, Vol. 18, https://researchonline.nd.edu.au/cgi/viewcontent.cgi?referer=https://www.google.pl/&httpsredir=1&article=1011&context=undalr (dostęp: 10.07.2018 r.).
Cherrid M., „DÉCRET PHOTOSHOP”: les retouches photo désormais signalée en France, The CHeekMagazin 2.10.2017, http://cheekmagazine.fr/societe/decret-photoshop-retouches/ (dostęp: 10.07.2018 r.).
Cohane G.H., Pope H.G., Body image in boys: a review of the literature, „International Journal of Eating Disorders” 2001/29.
Eyal K., Te’eni-Harari T., Explaining the relationship between media exposure and early adolescents’ body image perceptions: The role of favorite characters, „Journal of Media Psychology: Theories, Methods, and Applications” 2013/25(3).
Grzybczyk K., Nowy typ konsumenta w kulturze konwergencji [w:] Ochrona strony słabszej stosunku prawnego. Księga jubileuszowa ofiarowana Profesorowi Adamowi Zielińskiemu, red. M. Boratyńska, Warszawa 2016.
Grzybczyk K., Prawo reklamy, Warszawa 2012.
Gunewardene A., Huon G.F., Zheng R., Exposure to westernization and dieting: A cross‐cultural study, „International Journal of Eating Disorders” April 2001, Vol. 29, Issue 3.
Hausenblas H.A., Symons Downs D., A review of exercise dependence, „Psychology of Sport and Exercise” 2000/3.
Hausenblas H.A., Symons Downs D., How much is too much? The development and validation of the exercise dependence scale, „Psychology and Health” 2000/17.
Kępiński M., Problemy ogólne nowej ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, „Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny” 1994/2.
Knypl T.M., Zwalczanie nieuczciwej konkurencji w Polsce i w Europie, Sopot 1994.
Kosikowski C., Ławicki T., Ochrona prawna konkurencji i zwalczanie praktyk monopolistycznych, Warszawa 1994.
Lantz C.D., Rhea D.J., Cornelius A.E., Muscle dysmorphia in elite-level power lifters and bodybuilders: a test of differences within a conceptual model, „The Journal of Strength & Conditioning Research” 2002/16.
Mahdawi A., H&M’s diverse advert mirrors the real world. Shame the ad industry doesn’t, The Guardian 28.09.2016, https://www.theguardian.com/commentisfree/2016/sep/28/hm-advert-diversity-ad-women (dostęp: 10.07.2018 r.).
Martin M.C., Gentry J.W., Stuck in the Model Trap: The Effects of Beautiful Models in Ads on Female Pre-adolescents and Adolescents, „Journal of Advertising” 1997/26 (2).
Miller J., Media and Body Image, http://www.admedia.com/media-and-body-image.php (dostęp: 10.07.2018 r.).
Minsberg T., What the U.S. Can—and Can't—Learn From Israel's Ban on Ultra-Thin Models, The Atlanic 9.05.2012, https://www.theatlantic.com/international/archive/2012/05/what-the-us-can-and-cant-learn-from-israels-ban-on-ultra-thin-models/256891/ (dostęp: 10.07.2018 r.).
Nowińska E., Zwalczanie nieuczciwej reklamy. Zagadnienia cywilno-prawne, Kraków 1998.
Pierre J., « PHOTOGRAPHIE RETOUCHÉE »: Attention, mention obligatoire au 1er Octobre 2017,
Pike K.M., Borovoy A., The Rise of Eating Disorders in Japan: Issues of Culture and Limitations of the Model of „westernization”, „Culture, Medicine and Psychiatry” December 2004, Vol. 28, Issue 4.
Preussner-Zamorskiej J., Problematyka funkcjonowania klauzul generalnych na tle ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, „Kwartalnik Prawa Prywatnego” 1997/1.
Skubisz R. [w:] Ustawa o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. Komentarz, red. J. Szwaja, Warszawa 2000.
Studnicki F., Działanie zwyczaju handlowego w zakresie zobowiązań z umowy, Kraków 1949.
Suggett P., The Impact of Advertising on Body Image. Can Today’s Ads Be Harmful to Our Self-Esteem?, https://www.thebalancecareers.com/the-impact-of-advertising-on-body-image-4151839 (dostęp: 10.07.2018 r.).
Szpunar A., Nadużycie prawa podmiotowego, Kraków 1947.
Szwaja J. (red.), Ustawa o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. Komentarz, Warszawa 2006, s. 125.
Szwaja J., Ostatnie nowelizacje ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, cz. I, „Monitor Prawniczy” 2002/24; cz. II, „Monitor Prawniczy” 2003/1.
Turley J., The Rubens Regulation: Knesset Tells Skinny Models to Eat or Starve, 21.03.2012, https://jonathanturley.org/2012/03/21/the-rubens-regulation-knesset-tells-model-to-eat-or-starve/ (dostęp: 10.07.2018 r.).
Vitelli R., Media Exposure and the “Perfect" Body. Do unrealistic beauty standards in the media lead to eating disorders?, Psychology Today 18.12.2013 https://www.psychologytoday.com/us/blog/media-spotlight/201311/media-exposure-and-the-perfect-body (dostęp: 10.07.2018 r.).
Walaszek-Pyzioł A., Pyzioł W., Czyn nieuczciwej konkurencji (Analiza pojęcia), „Przegląd Prawa Handlowego” 1994/10.
Woryna K., Reklama uchybiająca godności człowieka, „Monitor Prawniczy” 2001/16.
Żurawik A., Klauzula generalna „dobrych obyczajów” – ujęcie teoretyczne, „Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny” 2009/1.
dr Ewa Wojtaszek-Mik
Autorka jest wykładowcą w Instytucie Prawa Cywilnego Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego
Charakter prawny wzorów formularzy informacyjnych w obrocie konsumenckim
Informacja przedumowna w obrocie konsumenckim podlega daleko idącej standaryzacji (zwłaszcza informacja o prawie odstąpienia od umowy). Często przedsiębiorcy mają obowiązek posługiwania się wzorami formularzy informacyjnych, których unormowanie ustawowe ma źródło w dyrektywach unijnych (np. kredyt konsumencki i hipoteczny, timeshare, usługi turystyczne). Niekiedy formularze wprowadza też z własnej inicjatywy polski ustawodawca (odwrócony kredyt hipoteczny, umowy deweloperskie). Poniższa analiza dowodzi zróżnicowania tych regulacji i odnosi się do takich kwestii ogólnych jak: obligatoryjne stosowanie formularzy, formularz a inne formy informacji przedkontraktowej, formularz a oferta, formularz a umowa, wzór formularza a wzorzec umowy, skutki niewykonania obowiązków związanych ze stosowaniem formularza.
Słowa kluczowe: konsumenci, obowiązki informacyjne, informacja przedumowna, formularz informacyjny, odstąpienie od umowy
The legal nature of information sheet templates in transactions with consumers
Pre-contractual information in consumer transactions is heavily standardised (particularly information about the right to withdraw from contract). Entrepreneurs are often required to use information sheet templates whose statutory regulation stems from EU directives (e.g. consumer credit, mortgages, timeshare, tourist services). Sometimes these templates are also introduced on the initiative of the Polish legislator (reverse mortgage, developer contracts). The analysis presented below demonstrates that these regulations differ and refers to such general issues as: mandatory application of the sheets, the sheet and other forms of pre-contractual information, the sheet vs the offer, the sheet vs the contract template, consequences of failure to discharge duties relating to using the information sheet.
Keywords: consumers, information duties, pre-contractual information, information sheet, withdrawal from contract
Bibliografia:
Badura E., Informacja przedkontraktowa w umowach konsumenckich, Warszawa 2017.
Bednarek M., Sankcja „kredytu darmowego” jako środek ochrony konsumenta, „Europejski Przegląd Sądowy” 2009/3.
Bieranowski A., Kilka uwag polemicznych na temat propozycji zmian w tzw. ustawie deweloperskiej, „Rejent” 2015/10.
Bonarska-Lenarczyk K., Prospekt informacyjny – podstawowy obowiązek informacyjny dewelopera, jego zakres oraz skutki naruszenia, „Nieruchomości” 2016/9.
Całus E., Rola prospektu informacyjnego przy zawieraniu umów z deweloperem [w:] Z badań nad prawem i administracją, red. M. Sadowski, M. Spychalska, K. Sadowa, Wrocław 2014.
Czech T., Kredyt konsumencki. Komentarz, Warszawa 2018.
Czech T., Odwrócony kredyt hipoteczny. Komentarz, Warszawa 2015.
Czech T., Prawa konsumenta. Komentarz, Warszawa 2017.
Czech T., Ustawa deweloperska. Komentarz, Warszawa 2018.
Dziedzic M., Problem odpowiedzialności za nienależyte wykonanie obowiązku informacyjnego, Studia Prawnicze 2017/4.
Frątczak K., Ochrona konsumentów usług turystycznych nabywanych drogą elektroniczną w prawie Unii Europejskiej [w:] Ochrona prawna konsumenta na rynku mediów elektronicznych, red. M. Królikowska-Olczak, B. Pachuca-Smulska, Warszawa 2015.
Fujak A. [w:] Ustawa o kredycie konsumenckim. Komentarz, red. M. Stanisławska, Warszawa 2018.
Gliniecki B., Umowa deweloperska. Konstrukcja prawna i zabezpieczenie wzajemnych roszczeń stron, Warszawa 2012.
Grochowski M., Wadliwość umów konsumenckich (w świetle przepisów o nieuczciwych praktykach rynkowych), „Państwo i Prawo” 2009/7.
Jędruszuk Ł., Umowa deweloperska – ochrona nabywców lokali, „Temidium” 2012/2.
Kłoda M., Niektóre uprawnienia konsumenta w nowej dyrektywie o kredycie konsumenckim, „Europejski Przegląd Sądowy” 2009/11.
Kocot W., Odpowiedzialność przedkontraktowa, Warszawa 2013.
Kocot W.J., Kondek J.M., Nowe zasady zawierania umów z udziałem konsumenta, cz. 2, „Przegląd Prawa Handlowego” 2014/12.
Kocot W.J., Przedkontraktowe obowiązki informacyjne przedsiębiorcy w umowach zawieranych z konsumentem przez internet [w:] Ochrona strony słabszej stosunku prawnego. Księga jubileuszowa ofiarowana Profesorowi Adamowi Zielińskiemu, red. M. Boratyńska, Warszawa 2016.
Kołacz J., Wszołek J., Specyfika prospektów informacyjnych jako środka ochrony konsumentów na przykładzie ustawy deweloperskiej oraz ustawy o timeshare, „Rejent” 2012/9.
Kott G. [w:] M. Chruściak, M. Kłoda, A. Kopeć, G. Kott, T. Ostrowski, M. Szakun, Ustawa o kredycie konsumenckim. Rekomendacje interpretacyjne podstawowych regulacji. Komentarz, Warszawa 2012.
Król B., Sytuacja prawna osób pod rządami dyrektywy 2008/122/WE z 14.1.2009 r. (tzw. nowej dyrektywy timesharingowej), „Monitor Prawniczy” 2011/11.
Księżak P., Skutki prawne naruszenia obowiązków informacyjnych przedsiębiorcy zamierzającego zawrzeć umowę z konsumentem [w:] Ustawa o prawach konsumenta, red. D. Karczewska, M. Namysłowska, T. Skoczny, Warszawa 2013.
Leśniak M., Sens i nonsens umowy deweloperskiej – czyli klasyczne cywilistyczne konstrukcje prawne są wystarczające dla skutecznej ochrony nabywcy lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego, „Rejent” 2013/12.
Loranc-Borkowska J., Ograniczenia swobody kontraktowej w umowie timesharingu w prawie polskim – zagadnienia wybrane [w:] Ustawowe ograniczenia swobody umów. Zagadnienia wybrane, red. B. Gnela, Warszawa 2010.
Maj K., Treść umowy deweloperskiej i prospektu informacyjnego – zagadnienia wybrane, „Rejent” 2012/12.
Michalak A., Przeciwdziałanie nieuczciwym praktykom rynkowym. Komentarz, Warszawa 2008.
Paxford B., Stan świadomości konsumenta w momencie zawierania umowy kredytu konsumenckiego, „Monitor Prawniczy” 2014/6.
Paxford B., Ustawa o kredycie hipotecznym oraz o nadzorze nad pośrednikami kredytu hipotecznego i agentami. Komentarz, Warszawa 2018.
Pecyna M., Zoll F., Obowiązki informacyjne. Projekt, „Transformacje Prawa Prywatnego” 2010/4.
Pisuliński J. [w:] System Prawa Prywatnego, t. 8, Prawo zobowiązań – część szczegółowa, red. J. Panowicz-Lipska, Warszawa 2011.
Rogoń D., Przedkontraktowe obowiązki informacyjne. Podstawa i zakres w świetle zasad europejskiego prawa umów i prawa polskiego, „Transformacje Prawa Prywatnego” 2010/1.
Rutkowska-Tomaszewska E. [w:] Ustawa o prawach konsumenta. Komentarz, red. M. Namysłowska, D. Lubasz, Warszawa 2015.
Rutkowska-Tomaszewska E., Ochrona prawna klienta na rynku usług bankowych, Warszawa 2013.
Sieradzka M., Ustawa o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym. Komentarz, Warszawa 2008.
Skory M. [w:] Ustawa o prawach konsumenta. Kodeks cywilny (wyciąg). Komentarz, red. B. Kaczmarek-Templin, P. Stec, D. Szostek, Warszawa 2014.
Stecki L., Timesharing, Toruń 2002.
Strzelczyk R., Ochrona praw nabywcy lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego (ustawa deweloperska). Komentarz, Warszawa 2013.
Strzelczyk R., Umowa deweloperska w systemie prawa prywatnego, Warszawa 2013.
Szereda A.J., Załącznik do aktu notarialnego dokumentującego umowę deweloperską z punktu widzenia praktyki notarialnej [w:] Działalność deweloperska w praktyce obrotu gospodarczego. Wybrane zagadnienia, red. M. Królikowska-Olczak, A. Bieranowski, J.J. Zięty, Warszawa 2014.
Szwaja J., Tischner A., Implementacja dyrektywy 2005/29/WE o zwalczaniu nieuczciwych praktyk handlowych do prawa polskiego, „Monitor Prawniczy” 2007/20.
Szymańczyk A., Prospekt informacyjny [w:] M. Makowski i in., Umowa deweloperska w praktyce, red. A. Szymańczyk, Warszawa 2014.
Trzaskowski R., Ustawa o kredycie konsumenckim. Komentarz, Warszawa 2005.
Włodarska K. [w:] Ustawa o kredycie konsumenckim. Komentarz, red. J. Pisuliński, Warszawa 2004.
Włodarska-Dziurzyńska K., Sankcje w prawie konsumenckim na przykładzie wybranych umów, Warszawa 2009.
Wociór D., Ustawa o odwróconym kredycie hipotecznym. Wzory pism i umów. Komentarz, Warszawa 2015.
Wójtowicz E., Problem sankcji za uchybienie przedkontraktowym obowiązkom informacyjnym w umowach konsumenckich w prawie polskim na tle ostatnich tendencji w prawie unijnym, „Rejent” 2010/10.
Wójtowicz E., Zawieranie umów o usługi turystyczne i timesharing – obowiązki przedsiębiorców, „Przegląd Prawa Handlowego” 2007/6.
Wrona J., Usługi w systemie timeshare [w:] Standardy wspólnotowe w polskim prawie ochrony konsumenta, red. C. Banasiński, Warszawa 2004.
Wszołek J., Umowa deweloperska. Zagadnienia praktyczne, Warszawa 2013.
Wyrwiński M., Konsekwencje naruszenia obowiązków informacyjnych wynikających z ustawy o prawach konsumenta [w:] Aktualne wyzwania prawa własności intelektualnej i prawa konkurencji. Księga pamiątkowa dedykowana Profesorowi Michałowi du Vallowi, red. J. Ożegalska-Trybalska, D. Kasprzycki, Warszawa 2015.
Zaradkiewicz K., Ochrona nabywców timesharing’u w prawie polskim, „Edukacja Prawnicza” 2001/2.
Zaradkiewicz K., Ochrona nabywców timesharingu w projekcie ustawy Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Cywilnego, „Przegląd Legislacyjny” 2000/1.
dr hab. Rafał Adamus
Autor jest profesorem nadzwyczajnym w Zakładzie Prawa Gospodarczego, Handlowego i Upadłościowego na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Opolskiego
Umorzenie zobowiązań upadłego a zabezpieczenie rzeczowe na mieniu osób trzecich
W niniejszym opracowaniu przedstawiona została koncepcja, zgodnie z którą oddłużenie nie narusza praw wierzycieli wynikających z zabezpieczenia rzeczowego ustanowionego na mieniu osoby trzeciej. Przedstawiono argumenty dotyczące istoty zabezpieczenia rzeczowego (w tym braku absolutnego charakteru zasady akcesoryjności zabezpieczenia), wyjątkowego charakteru prawnego oddłużenia i braku wyraźnej normy prawnej znoszącej odpowiedzialność rzeczową osoby trzeciej, potrzeby zachowania jednolitych skutków zabezpieczenia rzeczowego na mieniu osoby trzeciej, bez względu na model prowadzonego postępowania (likwidacja masy czy wyjątkowy układ w upadłości) i bez względu na osobę upadłego (osoba fizyczna, osoba prawna, osoba ustawowa).
Słowa kluczowe: oddłużenie, umorzenie zobowiązań, upadłość, osoba fizyczna, odpowiedzialność rzeczowa, osoba trzecia
Security established on third-party assets in the context of remission of liabilities of a bankrupt
This paper presents a conception whereby debt relief does not affect creditors’ rights resulting from security established on third-party assets. It presents arguments concerning the essence of security established on assets (including lack of absolute nature of the principle that security is accessory); the exceptional legal nature of debt relief and lack of a clear legal norm lifting the liability secured on third-party asset; the needs to maintain identical effects of security established on third-party assets, regardless of the model of proceedings (liquidation of the estate or exceptional arrangement in bankruptcy) and regardless of the kind of bankrupt entity (natural person, legal person, statutory person).
Keywords: debt relief, remission of liabilities, bankruptcy, natural person, liability secured by a specific asset, third party
Bibliografia:
Adamus R., Zaspokojenie wierzyciela rzeczowego w upadłości konsumenckiej, „Przegląd Prawa Handlowego” 2015/2.
Fill W., „Nowa hipoteka” jako instrument poprawy społeczno-gospodarczej efektywności zabezpieczania wierzytelności [w:] Studia Prawnicze. Rozprawy i materiały, red. I. Lewandowska-Malec, Kraków 2011.
Flaga-Gieruszyńska K., Prawo upadłościowe i naprawcze, Warszawa 2009.
Głodowski W., Pozycja prawna wierzyciela w postępowaniu upadłościowym, Poznań 2002.
Gołaczyński J., Prawne zabezpieczenia wierzytelności i ocena ich skuteczności, „Biuletyn Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego” 2017/2.
Horosz P., Wierzytelności zabezpieczone prawami zastawniczymi w upadłości likwidacyjnej, Warszawa 2013.
Janda P., Zaspokojenie roszczeń wierzycieli jako cel postępowania upadłościowego, „Państwo i Prawo” 2005/10.
Kaczorowska M., Złagodzona akcesoryjność hipoteki a pozycja wierzyciela hipotecznego w prawie polskim i w perspektywie europejskiej, „Biuletyn Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego” 2017/2.
Kruczalak-Jankowska J., Ogłoszenie upadłości. Skutki dotyczące zobowiązań w krajowym i transgranicznym postępowaniu upadłościowym, Warszawa 2010.
Mączyńska E., Wierzytelności – fundamentalna kwestia ekonomiczna i prawna, „Biuletyn Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego” 2017/2.
Pisuliński J., Zabezpieczenie wierzytelności na nieruchomości – hipoteka czy dług na nieruchomości? [w:] Dziedzictwo prawne XX wieku. Księga pamiątkowa z okazji 150-lecia Towarzystwa Biblioteki Słuchaczów Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, red. A. Zoll, J. Stelmach, J. Halberda, Kraków 2001.
Przybyłowicz A., Hipoteka po nowelizacji z dnia 26 czerwca 2009 r., „Rejent” 2011/1.
Sierakowski B., Szczepkowska B., Plan spłaty w postępowaniu upadłościowym osoby fizycznej a odpowiedzialność poręczycieli, współdłużników solidarnych i rzeczowych za zobowiązania upadłego, „Doradca Restrukturyzacyjny” 2017/4.
Staszkiewicz P., Morawska S., Ocena poziomu rzeczywistej ochrony praw wierzycieli w Polsce w latach 2004–2012 – koszty transakcyjne dochodzenia praw z umów, „Biuletyn Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego” 2017/2.
dr Lavinia Brancusi
Autorka jest adiunktem na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Graficzny interfejs użytkownika (GUI) jako wzór przemysłowy
W prawie polskim i europejskim ochrona graficznego interfejsu użytkownika (GUI) jako wzór przemysłowy jest ułatwiona przez przyjęcie otwartej definicji normatywnej cech wzoru i produktu. Dzięki temu przedmiot takiego wzoru może składać się wyłącznie z wyglądu symbolu graficznego lub kombinacji kilku elementów. W praktyce mogą pojawić się pewne trudności wynikające z niejasnego lub nieprecyzyjnego określenia przedmiotu oraz potrzeby przedstawienia dokładnej reprezentacji graficznej wzoru, zwłaszcza, gdy weźmie się pod uwagę nieobowiązkowy charakter opisu. W przypadku zgłoszenia odmian wzoru do polskiej rejestracji, jak również zgłoszenia wzoru wspólnotowego zawierającego animację, istnienie wymóg, aby załączone różne widoki wykazywały cechy wspólne. Każda niespójność lub wątpliwość dotycząca przedmiotu wzoru GUI spowoduje problemy z ustaleniem jego zakresu ochrony, tj. ogólnego wrażenia wzoru, na dalszym etapie dochodzenia roszczeń z tytułu naruszenia takiego prawa lub w przypadku postępowania o jego unieważnienie.
Słowa kluczowe: przedmiot wzoru, graficzne przedstawienie, układy, animacje, odmiany wzorów, zakres ochrony, standaryzacja
Graphical User Interface (GUI) as an industrial design
Protecting GUI as an industrial design in Polish and European law is facilitated by the adoption of an open legal definition of design features and product. This enables the subject matter of such a design to consist of the very appearance of a graphical symbol or a combination of several elements. In practice certain difficulties may arise from the possibly unclear or nonspecific subject matter and the need to submit an accurate graphical representation, especially taking into account the non-compulsory character of a description. In case of a multiple application for a Polish registration or for a Community design containing an animation, there is a requirement for the attached images to have common features. Any inconsistency or doubt concerning the subject matter of a GUI design is bound to create problems in establishing its scope of protection i.e. the design’s overall impression, at a further stage of enforcing such a right in infringement or invalidity proceedings.
Keywords: subject matter of a design, graphical representation, circuits, animations, design variants, scope of protection, standardisation
Bibliografia:
Brancusi L., Wzór wspólnotowy i jego zakres ochrony, Warszawa 2012.
Buchalska J., Zasada specjalności ograniczająca prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, „Przegląd Prawa Handlowego” 2014/6.
Janis M.D., du Mont J, Virtual Designs (2014). Articles by Maurer Faculty. Paper 1300, http://www.repository.law.indiana.edu/facpub/1300 (dostęp: 31.05.2018 r.).
Kopff A., Dzieło sztuk plastycznych i jego twórca w świetle przepisów prawa autorskiego, „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego. Rozprawy i Studia” 1961/36 (83).
Poźniak-Niedzielska M. (wraz z aktualizacją A. Niewęgłowskiego) w: Europejskie prawo wzorów przemysłowych, M. Poźniak-Niedzielska, J. Sieńczyło-Chlabicz, Warszawa 2016.
Poźniak-Niedzielska M., Wzory zdobnicze i ich ochrona, Warszawa 1978.
Sieńczyło-Chlabicz J., Unieważnienie i wygaśnięcie prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, Warszawa 2013.
Szczepanowska-Kozłowska K. [w:] System Prawa Handlowego, t. 3, Prawo własności przemysłowej, red. E. Nowińska, K. Szczepanowska-Kozłowska, Warszawa 2015.
Szczepanowska-Kozłowska K., Pojęcie wzoru przemysłowego – między funkcjonalnością a estetyką, „Przegląd Prawa Handlowego” 2010/3.
Tischner A. [w:] Prawo własności przemysłowej. Komentarz, red P. Kostański, Warszawa 2015.
Tischner A., Graficzne przedstawienie wzoru przemysłowego a przedmiot i zakres ochrony wzorniczej [w:] Experientia docet. Księga jubileuszowa ofiarowana Pani Profesor Elżbiecie Traple, red. T. Targosz, P. Podrecki, P. Kostański, Warszawa 2017.
Wojciechowska A. [w:] System Prawa Prywatnego, t. 14B, Prawo własności przemysłowej, red. R. Skubisz, Warszawa 2017.
Bartłomiej Ostrzechowski
Autor jest doktorantem w Instytucie Prawa Cywilnego na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego
Naruszenie czci w wyniku nieudzielenia absolutorium w spółce kapitałowej
Absolutorium udzielane członkom organów spółek kapitałowych stanowi zatwierdzenie sposobu sprawowania przez nich swoich funkcji. Nieudzielenie skwitowania przez wspólników (akcjonariuszy) może narazić menedżera na utratę zaufania potrzebnego do wykonywania zawodu oraz naruszyć jego poczucie własnej wartości. Jeżeli taka decyzja pozbawiona jest merytorycznych podstaw, stanowi ona bezprawne naruszenie dobra osobistego. Z tego względu może stanowić podstawę do zaskarżenia uchwały o nieudzieleniu absolutorium i – przede wszystkim – powództwa o ochronę dóbr osobistych wytoczonego przez członka organu przeciwko spółce. W ramach tego ostatniego menedżer może domagać się złożenia odpowiedniego oświadczenia, ustalenia naruszenia dobra osobistego, zasądzenia zadośćuczynienia lub zapłaty odpowiedniej sumy na wskazany przez niego cel społeczny.
Słowa kluczowe: absolutorium, naruszenie czci, ochrona dóbr osobistych, uchwała, spółka kapitałowa
Defamation as a result of refusal to grant discharge in a company
The discharge granted to members of the governing bodies in companies represents approval of the way in which they exercise their functions. Shareholders’ refusal to grant discharge may mean for a manager the loss of trust necessary for practicing his/her profession and may lower his/her self-esteem. If such a decision lacks factual grounds, it constitutes an unlawful violation of a personal interest. For this reason, it can be the basis for challenging the resolution refusing to grant discharge and – above all – an action for protection of personal interests brought by the member of the body against the company. As a part of the latter, the manager is entitled to demand the relevant statement, determining of the violation of the personal interest, granting pecuniary compensation or awarding an appropriate sum of money to a community purpose indicated by him/her.
Keywords: discharge, defamation, protection of personal interests, resolution, limited company
Bibliografia:
Banaszczyk Z. [w:] Kodeks cywilny, t. 1, Komentarz. Art. 1–44910, red. K. Pietrzykowski, Warszawa 2011.
Banaszczyk Z., Granecki P., O istocie należytej staranności, „Palestra” 2002/7–8.
Bilewska K., Naruszenie dóbr osobistych w uchwale walnego zgromadzenia dotyczącej absolutorium, „Palestra” 2006/7–8.
Błaszczyk P., Znaczenie prawne absolutorium w świetle odpowiedzialności cywilnej członków organów spółek kapitałowych, „Przegląd Prawa Handlowego” 2009/3.
Borysiak W. [w:] Kodeks cywilny. Komentarz, t. 3a, Zobowiązania. Część ogólna, red. K. Osajda, Warszawa 2017.
Czerniawski R., Kodeks spółek handlowych. Przepisy o spółce akcyjnej. Komentarz, Warszawa 2001.
Gasiński Ł., Umowy akcjonariuszy co do sposobu wykonywania prawa głosu w prawie polskim i amerykańskim, Warszawa 2006.
Gawlik B., Ochrona dóbr osobistych. Sens i nonsens koncepcji tzw. praw podmiotowych osobistych, „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego. Prace z wynalazczości i ochrony własności intelektualnej” 1985/41.
Gębusia I., Niezastępowalny charakter uchwał organów spółek, „Monitor Prawa Handlowego” 2013/4.
Grzybowski S. [w:] System Prawa Cywilnego, t. 1, Część ogólna, Ossolineum 1974.
Grzybowski S., Ochrona dóbr osobistych według przepisów ogólnych prawa cywilnego, Warszawa 1957.
Gutowski M., Nieważność czynności prawnej, Warszawa 2017.
Jasiakiewicz M., Wybrane problemy stosowania art. 64 k.c. do uchwał przymusowych niepodjętych przez zgromadzenie wspólników spółki kapitałowej, „Przegląd Prawa Handlowego” 2014/10.
Kaliński M., Szkoda na mieniu i jej naprawienie, Warszawa 2011.
Kidyba A. [w:] Kodeks spółek handlowych, t. 1, Komentarz do art. 1–150, red. A. Kidyba, Warszawa 2017.
Kłoda M.T., Problem udzielenia absolutorium komplementariuszom prowadzącym sprawy spółki komandytowo-akcyjnej, „Przegląd Prawa Handlowego” 2016/12.
Krajewski M., Niezachowanie należytej staranności – problem bezprawności czy winy, „Państwo i Prawo” 1997/10.
Kruczalak K. [w:] Kodeks spółek handlowych. Komentarz, red. K. Kruczalak, Warszawa 2001.
Krysik A. [w:] Kodeks spółek handlowych. Komentarz, red. Z. Jara, Warszawa 2014.
Księżak P. [w:] Kodeks cywilny. Część ogólna. Komentarz, red. M. Pyziak-Szafnicka, P. Księżak, Warszawa 2014.
Machnikowski P. [w:] Kodeks cywilny. Komentarz, red. E. Gniewek, P. Machnikowski, Warszawa 2016.
Machnikowski P., Śmieja A. [w:] System Prawa Prywatnego, t. 6, Prawo zobowiązań – część ogólna, red. A. Olejniczak, Warszawa 2018.
Niewęgłowski A., Tylec G., Glosa do wyroku WSA w Warszawie z 16.11.2009 r., VII SA/Wa 1201/09, „Orzecznictwo Sądów Polskich” 2011/10, poz. 105.
Pabis R. [w:] Kodeks spółek handlowych, t. 3b, Spółka akcyjna. Komentarz. Art. 393–490, red. A. Opalski, Warszawa 2016.
Pabis R., Podstawy do stwierdzenia nieważności/uchylenia uchwał w przedmiocie nieudzielenia absolutorium członkom zarządu spółki z o.o., „Monitor Prawniczy” 2014/1 (dodatek).
Pabis R., Prawny charakter absolutorium udzielanego członkom organów spółki kapitałowej, „Monitor Prawniczy” 2005/1.
Panowicz-Lipska J. [w:] Kodeks cywilny, t. 1, Komentarz. Art. 1–44911, red. M. Gutowski, Warszawa 2016.
Pazdan M. [w:] System Prawa Prywatnego, t. 2, Prawo cywilne – część ogólna, red. M. Safjan, Warszawa 2012.
Pazdan M., Kodeks cywilny, t. 1, Komentarz. Art. 1–44910, red. K. Pietrzykowski, Warszawa 2011.
Popielarski B., Zwolnienie członków zarządu z odpowiedzialności wobec spółki, „Przegląd Prawa Handlowego” 2001/6.
Radwański Z. [w:] System Prawa Prywatnego, t. 2, Prawo cywilne – część ogólna, red. Z. Radwański, Warszawa 2008.
Radwański Z., Koncepcja praw podmiotowych osobistych, „Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny” 1988/2.
Romanowski M., Absolutorium w spółce kapitałowej, „Przegląd Prawa Handlowego” 2002/1.
Romanowski M., Znaczenie prawne absolutorium w spółce kapitałowej, „Przegląd Prawa Handlowego” 2002/4.
Safjan M. [w:] Kodeks cywilny, t. 1, Komentarz. Art. 1–44910, red. K. Pietrzykowski, Warszawa 2011.
Sobolewski P. [w:] Kodeks cywilny. Komentarz, t. 1, Przepisy wprowadzające. Część ogólna. Własność i inne prawa rzeczowe, red. K. Osajda, Warszawa 2013.
Sochański M., Spór o istnienie uchwał negatywnych zgromadzeń spółek kapitałowych, „Przegląd Prawa Handlowego” 2016/7.
Sołtysiński S., Brak skwitowania nie powinien obciążać na wieczność, http://www.rp.pl/artykul/214788-Brak-skwitowania-nie-powinien-obciazac-na-wiecznosc.html (dostęp: 11.07.2018 r.).
Sołtysiński S., Glosa do wyroku SN z 13.02.2004 r., II CK 438/02, „Orzecznictwo Sądów Polskich” 2006/5, poz. 53.
Sośniak M., Należyta staranność, Katowice 1980.
Szajkowski A., Tarska M. [w:] S. Sołtysiński, A. Szajkowski, A. Szumański, J. Szwaja, Kodeks spółek handlowych, t. 3, Spółka akcyjna. Komentarz do artykułów 301–490, Warszawa 2013.
Szpunar A., Ochrona dóbr osobistych, Warszawa 1979.
Szwaja J. [w:] S. Sołtysiński, A. Szajkowski, A. Szumański, J. Szwaja, Kodeks spółek handlowych, t. 3, Spółka akcyjna. Komentarz do artykułów 301–490, Warszawa 2013.
Śledzikowski M., Skutki prawne udzielenia absolutorium dla członków zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, Warszawa 2018.
Trzaskowski R., Swoboda umów w orzecznictwie sądowym, cz. 3, „Przegląd Sądowy” 2002/6.
Wierciński J., Niemajątkowa ochrona czci, Warszawa 2002.
Wilejczyk M., Stosowanie przepisów kodeksu cywilnego do wadliwych uchwał zgromadzeń wspólników spółek kapitałowych, „Przegląd Prawa Handlowego” 2012/4.
Wolter A., Ignatowicz J., Stefaniuk K., Prawo cywilne. Zarys części ogólnej, Warszawa 2001.
Zelek M. [w:] Kodeks cywilny, t. 1, Komentarz. Art. 1–44911, red. M. Gutowski, Warszawa 2016.
dr Marcin Kłoda
Autor jest adwokatem, partnerem Kłoda Narkiewicz-Jodko sp.p. Adwokaci
Problematyka międzyczasowa zmiany przepisów o przedawnieniu z 2018 r.
Niniejszy artykuł dotyczy zagadnień międzyczasowych ustawy z 2018 r., która istotnie zmienia przepisy Kodeksu cywilnego o przedawnieniu. Jeżeli nowela wydłuża termin przedawnienia, taki termin, który rozpoczął bieg i nie upłynął przed jej wejściem w życie, ulega odpowiedniemu wydłużeniu. Gdy nowela skraca termin przedawniania, taki termin, który rozpoczął bieg i nie upłynął przed datą jej wejścia w życie, zaczyna biec na nowo w tej dacie, lecz nie może upłynąć później, niż gdyby obliczać go według ustawy dawnej. Jednakże termin przedawnienia niektórych roszczeń konsumenta, które powstały przed tą datą, nadal podlega ustawie dawnej, niezależnie od tego, czy nowela wydłuża czy skraca ten termin, i niezależnie od tego, czy ten termin rozpoczął bieg przed tą datą. Wreszcie nowelę stosuje się do skutków przedawnienia roszczenia wobec konsumenta, jeżeli przed datą jej wejścia w życie roszczenie uległo przedawnieniu, lecz nie zgłoszono zarzutu przedawnienia; nowela działa zatem wstecz.
Słowa kluczowe: przedawnienie, prawo międzyczasowe, retroakcja, egzekucja z rachunku bankowego, informacje gospodarcze
Transitional matters of the 2018 amendment to the statute of limitation
This paper is dedicated to the transitional issues of the 2018 act that carries a significant amendment to the Polish Civil Code’s statute of limitation provisions. If the amending act extends a limitation period, such a period that has commenced and has not expired prior to the amending act’s entry into force, is extended accordingly. Where the amending act reduces a limitation period, such a period that has commenced and has not expired before the date of entry into force of the amending act, starts anew at that date but cannot elapse later than as if it were calculated according to the previously applicable statute. However, the limitation period applicable to certain consumer claims that have arisen before that date, continues to be governed by the previous statute whether that period is extended or reduced by the amending act and whether or not it has commenced prior to that date. Finally, the amending act applies to the effects of the lapse of the limitation period of a claim against a consumer where, prior to the amending act’s entry into force, the claim has become time-barred but no limitation defence has been raised; the amending act is thus retroactive.
Keywords: limitation, transitional law, retroactivity, enforceable bank account attachment, business information
Bibliografia:
Brzozowski A. [w:] Kodeks cywilny, t. 2, Komentarz. Art. 450–1088. Przepisy wprowadzające, red. K. Pietrzykowski, Warszawa 2015.
Cendrowicz D., Pewność prawa w orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego, „Administracja” 2012/3.
Derlatka M., Garlicki L. [w:] Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej. Komentarz, t. 2, red. L. Garlicki, M. Zubik, Warszawa 2016.
Drapała P. [w:] System Prawa Prywatnego, t. 6, Prawo zobowiązań — część ogólna, Suplement, red. A. Olejniczak, Warszawa 2010.
Duniewska Z. [w:] System Prawa Administracyjnego, t. 7, Prawo administracyjne materialne, red. R. Hauser, Z. Niewiadomski, A. Wróbel, Warszawa 2017.
García Moritán P., El derecho transitorio aplicable a las prescripciones en curso frente a la nueva Ley de Responsabilidad del Estado, Revista de Derecho Administrativo 2015, nr 97, (Buenos Aires).
Goszczyk M. [w:] Kodeks spółek handlowych, t. 4, Łączenie, podział i przekształcanie spółek. Przepisy karne. Komentarz. Art. 491–633, red. A. Opalski, Warszawa 2016.
Górowski J., Zarzut przedawnienia w procesie cywilnym [w:] Ars et usus. Księga pamiątkowa ku czci sędziego Stanisława Rudnickiego, Warszawa 2005.
Grzybowski S. [w:] System Prawa Cywilnego, t. 1, Część ogólna, red. S. Grzybowski, Ossolineum 1985.
Gwiazdomorski J., Międzyczasowe prawo prywatne, „Nowe Prawo” 1965/6 i „Nowe Prawo” 1965/7–8.
Habryn-Chojnacka E. [w:] Kodeks cywilny, t. 2, Komentarz. Art. 450–1088, red. M. Gutowski, Warszawa 2016.
Jackowski M., Ochrona praw nabytych w polskim systemie konstytucyjnym, Warszawa 2008.
Janeczko E., Zasiedzenie, Warszawa 1981.
Kamiński M., Prawo administracyjne intertemporalne, Warszawa 2011.
Kawecki M., Prawo ochrony danych osobowych jako nowa dziedzina prawa, „Europejski Przegląd Sądowy” 2017/5.
Kłoda M. [w:] Kodeks cywilny, t. 1, Komentarz. Art. 1–44910, red. K. Pietrzykowski, Warszawa 2018.
Kłoda M., Prawo międzyczasowe prywatne. Podstawowe zasady, Warszawa 2007.
Korzonek J., Rosenblüth I., Kodeks zobowiązań. Komentarz, t. 2, Kraków 1937.
Kurcyusz J., Przepisy międzyczasowe do kodeksu cywilnego oraz kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, Katowice 1965.
Mataczyński M., Saczywko M. [w:] Kodeks cywilny, t. 1, Komentarz. Art. 1-44911, red. M. Gutowski, Warszawa 2016.
Matysiak W.P. [w:] Kodeks cywilny. Komentarz do zmian wprowadzonych ustawą z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta [w:] Ustawa o prawach konsumenta. Komentarz, red. D. Lubasz, M. Namysłowska, LEX 2015.
Mularski K., Prawo intertemporalne z perspektywy nauki prawa cywilnego, Warszawa 2015.
Niedużak A., Glosa do wyroku SN z 19.08.2004 r. V CK 38/04, „Przegląd Sądowy” 2005/10.
Osajda K. [w:] Prawo intertemporalne prywatne. Komentarz do przepisów wprowadzających Kodeks cywilny, red. K. Osajda, Warszawa 2017.
Pałdyna T., Przedawnienie w polskim prawie cywilnym, Warszawa 2012.
Pazdan M. [w:] Kodeks cywilny, t. 1, Komentarz. Art. 1–44910, red. K. Pietrzykowski, Warszawa 2018.
Pietrzykowski T. [w:] System Prawa Prywatnego, t. 1, Prawo cywilne — część ogólna, red. M. Safjan, Warszawa 2012.
Pyziak-Szafnicka M. [w:] System Prawa Prywatnego, t. 1, Prawo cywilne — część ogólna, red. M. Safjan, Warszawa 2012.
Radwański Z., Zieliński M. [w:] System Prawa Prywatnego, t. 1, Prawo cywilne – część ogólna, red. M. Safjan, Warszawa 2012.
Roubier P., Le droit transitoire, Paris 2008 (reprint wydania z 1960 r.).
Skoczylas A. [w:] Problematyka intertemporalna w prawie. Zagadnienia podstawowe. Rozstrzygnięcia intertemporalne. Geneza i funkcje, red. J. Mikołajewicz, Warszawa 2015.
Sobolewski P. [w:] Kodeks cywilny. Komentarz, red. K. Osajda, Warszawa 2018.
Torbus A., Zarzut przedawnienia [w:] Ius est a iustitia appellatum. Księga jubileuszowa dedykowana Profesorowi Tadeuszowi Wiśniewskiemu, red. T. Ereciński, J. Gudowski, M. Pazdan, M. Tomalak, Warszawa 2017.
Tulibacka M. [w:] Kodeks cywilny. Komentarz, red. K. Osajda, Warszawa 2018.
Walasik M. [w:] Problematyka intertemporalna w prawie. Zagadnienia podstawowe. Rozstrzygnięcia intertemporalne. Geneza i funkcje, red. J. Mikołajewicz, Warszawa 2015.
Wiewiorowski J. [w:] Problematyka intertemporalna w prawie. Zagadnienia podstawowe. Rozstrzygnięcia intertemporalne. Geneza i funkcje, red. J. Mikołajewicz, Warszawa 2015.
Więzowska-Czepiel B. [w:] Ustawa o prawach konsumenta. Kodeks cywilny (wyciąg). Komentarz, red. B. Kaczmarek-Templin, P. Stec, D. Szostek, Warszawa 2014.
Wolter A., Przepisy intertemporalne w zakresie przedawnienia i zasiedzenia, „Państwo i Prawo” 1963/11.
Wronkowska S., Ziembiński Z., Zarys teorii prawa, Poznań 2001.
Zawada K. [w:] System Prawa Prywatnego, t. 6, Prawo zobowiązań — część ogólna, red. A. Olejniczak, Warszawa 2014.
Marcin Rojszczak
Autor jest doktorantem w Instytucie Nauk Prawno-Administracyjnych na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego
Międzynarodowa współpraca organów podatkowych a dopuszczalny zakres ingerencji w prawa podstawowe – uwagi krytyczne po dwóch latach obowiązywania umowy FATCA
W artykule przedstawiono rozważania na temat zgodności umowy FATCA z konstytucyjnymi i międzynarodowymi standardami ochrony danych osobowych. W tym celu analizie poddano dopuszczalność i kryteria warunkujące transgraniczne przekazywanie danych w ramach współpracy dotyczącej poprawy wypełniania obowiązków podatkowych. Bazując na stanie prawnym obowiązującym w momencie zawarcia umowy, jak również aktualnych regulacjach – wynikających z rozporządzenia 2016/679, wskazano najpoważniejsze problemy mogące wskazywać na niezgodność umowy FATCA z europejskim modelem ochrony danych osobowych. Rozważania wzbogacono o informacje na temat praktyki ponad dwuletniego stosowania umowy, co pozwoliło na sformułowanie tezy o jednostronności regulacji FATCA oraz ich niedopasowaniu do modelu współpracy w dziedzinie automatycznej wymiany informacji o podatnikach wdrażanego w UE.
Słowa kluczowe: prywatność, dane osobowe, rozporządzenie 2016/679, FATCA, CRS, IGA, wymiana danych w celach podatkowych
International cooperation of tax administrations and the permissible scope of interference with fundamental rights: Critical remarks two years after ratification of the FATCA agreement
The article presents considerations about the compliance of the FATCA agreement with constitutional and international standards for the protection of personal data. To achieve this goal, the admissibility and criteria for cross-border data transfers in the framework of cooperation on improving tax compliance are analysed. Based on the laws in force at the time the agreement was concluded, as well as current regulations – related with Regulation 2016/679 – the most serious problems that could indicate the non-compliance of the FATCA agreement with the European model for personal data protection are indicated. The analysis is supplemented with information on the practice of more than two years of application of the agreement, which allows the author to formulate the thesis about the unilaterality of FATCA regulations and their inadequacy for the cooperation model in the area of automatic exchange of information about taxpayers, which is being implemented in the EU.
Keywords: privacy, personal data, Regulation 2016/679, FATCA, CRS, IGA, exchange of information for tax purposes
Bibliografia:
Cotorceanu P.A., Hiding in plain sight: how non-US persons can legally avoid reporting under both FATCA and GATCA, „Trusts & Trustees” 2015/10.
FATCA Legislation and its Application at International and EU Level, Parlament Europejski 2018, PE 604.967-May 2018, http://cli.re/gqKp5r (dostęp: 11.07.2018 r.).
Fischer B., Karwala D., Transfer danych osobowych do państw trzecich, „Państwo i Prawo” 2007/1.
Karwala D., Krajobraz po wyroku Trybunału Sprawiedliwości w sprawie programu Bezpiecznej Przystani, „Monitor Prawniczy” 2016/10.
Krzysztofek M., Tajemnice zawodowe i ochrona danych osobowych w instytucjach finansowych, Warszawa 2015.
Kuś A., Rodzaje kompetencji Unii Europejskiej a unijna polityka podatkowa, „Studia z Polityki Publicznej” 2014/2.
Lunder E.K., Pettit C.A., FATCA Reporting on U.S. Accounts: Recent Legal Developments, Congressional Research Services, s. 4, http://cli.re/gmNqne (dostęp: 8.07.2018 r.).
Michałowicz A., Nowe zasady transferu danych osobowych z Unii Europejskiej do Stanów Zjednoczonych w ramach Tarczy Prywatności, „Monitor Prawniczy” 2016/23.
Osada D., Małek M., Kumkowski Ł., FATCA – czy potrzebna nam prewencyjna kontrola konstytucyjna, czy właściwa ustawa?, „Monitor Podatkowy” 2015/9.
Standard for Automatic Exchange of Financial Account Information in Tax Matters, Second Edition, OECD 2017, http://cli.re/6pqYq2 (dostęp: 3.07.2018 r.).
