Inspiracją do artykułu była dyskusja, w której zwolennicy celebrowania szkolnych uroczystości starli się z ich przeciwnikami. W tekście analizuję zjawisko, sprawdzam, w jakim stopniu ceremoniał i tradycje szkolne zaspokajają potrzebę rytuałów, bezpieczeństwa oraz integracji zbiorowości, a w jakim wynikają z przyzwyczajenia. Swoimi poglądami dzielą się też doświadczeni dyrektorzy.
Fragment artykułu z miesięcznika „Dyrektor Szkoły” 2023/6
Szkoła w wymiarze społeczno-kulturowym obejmuje nie tylko zasoby ludzkie: uczniów, nauczycieli, pracowników, ale również elementy składające się na kulturę placówki, czyli jej historię, tradycje, symbole, rytuały oraz zwyczaje bardziej lub mniej sformalizowane. Szkolny ceremoniał pełni ważną funkcję wychowawczą, uczy właściwych postaw, szacunku do symboli, nie tylko narodowych, ale ważnych dla danej społeczności.
W myśl art. 98 ust. 1 pkt 26 ustawy z 14.12.2016 r. – Prawo oświatowe (Dz.U. z 2021 r. poz. 1082 ze zm.) statut szkoły zawiera w szczególności: (…) warunki stosowania sztandaru szkoły, godła szkoły oraz ceremoniału szkolnego, o ile zostały ustanowione. Zapisy na temat ceremoniału z reguły zamieszczone są w końcowym rozdziale. Stopień ich szczegółowości powinien być w miarę ogólny, żeby uniknąć konieczności częstej aktualizacji, ale z drugiej strony na tyle precyzyjny, by uwzględnić elementy świadczące o tożsamości i odrębności placówki.
Najczęściej w statucie zamieszcza się następujące informacje:
- godło/logo – opis, wskazanie gdzie i jak jest eksponowane, w jakiej formie występuje, na jakich dokumentach (dyplomy, oficjalne pisma, podziękowania),
- sztandar szkoły – opis (awers i rewers), wymiary, główne elementy, kolorystyka, miejsce przechowywania, sposób eksponowania podczas oficjalnych imprez,
- hymn – tekst, formy, sposób i okoliczności wykonania.
Zamów prenumeratę: www.profinfo.pl/sklep/dyrektor-szkoly,7340.html
