Nad kwestią zmian klimatycznych pracują specjaliści pod patronatem Ministerstwa Klimatu i Środowiska, o zagrożeniach alarmują uczestnicy Młodzieżowego Strajku Klimatycznego. Dlatego również w szkole nie może zabraknąć tej tematyki, i to nie tylko w przypadający 22 kwietnia Dzień Ziemi. A różne raporty i analizy dostarczają materiałów oraz wskazówek wspierających edukację klimatyczną.
Fragment artykułu z miesięcznika „Dyrektor Szkoły” 2022/4
W 2021 r. United Nations Global Compact Network Poland (UNGC) – międzynarodowa inicjatywa skupiająca zrównoważony biznes – wydała raport zatytułowany Edukacja Klimatyczna w Polsce. O potrzebie działań w tym zakresie mówi we wstępie Przewodniczący Rady UNGC António Guterres: Natura jest rozzłoszczona. Rozejrzyjmy się wokół nas. Poziom mórz wzrasta, a oceany ulegają zakwaszeniu. Lodowce topnieją, rafy koralowe wymierają. Coraz więcej obszarów pustynnieje, natomiast woda przestaje być łatwo dostępna w wielu miejscach na świecie. Sztormy są zintensyfikowane. Częstsze. Bardziej śmiercionośne. Widziałem to na własne oczy – od Dominikany, przez Sahel, aż po Południowy Pacyfik. Ktoś kiedyś zapytał mnie – czy to wszystko nie wywołuje u Ciebie smutku i desperacji? Moja odpowiedź była jasna i głośna: nie. Widzę, jak młodzi ludzie dostarczają rozwiązań i odpowiedzi, nawołując do zwiększonej odpowiedzialności, wymagając natychmiastowego działania. Mają w tym rację. Moje pokolenie zawiodło w wypełnieniu powierzonego nam zadania – ochrony planety. To musi się zmienić. Kryzys klimatyczny jest wyścigiem, który na chwilę obecną przegrywamy, jednak w ostatecznym rozrachunku możemy być zwycięzcami. Kryzys ten jest spowodowany przez nas – rozwiązanie również musi pojawić się wśród nas (Edukacja Klimatyczna w Polsce, Warszawa 2021, https://ungc.org.pl/wp-content/uploads/2021/07/Raport-Edukacja-Klimatyczna-w-Polsce.pdf, s. 9).
Raport zawiera wiele kluczowych informacji, ale też niezwykle wartościowe materiały pokazujące kontekst oraz możliwość implementacji zadań z zakresu edukacji klimatycznej bezpośrednio w szkołach. Szczególnie wartościowy wydaje się zestaw narzędzi dla edukatorów i nauczycieli opracowany przez Tomasza Kobylańskiego, a także propozycje dotyczące oczekiwanych zmian w treściach podstaw programowych opisane przez Ewę Całus.
