Od lat słyszymy, że ocena zachowania nie jest sprawiedliwa i obiektywna, nie uwzględnia naturalnych predyspozycji, możliwości i ograniczeń dziecka, nie służy systematycznemu rozwojowi i zwiększaniu świadomości własnych zachowań, ma też coraz mniejsze znaczenie dla uczniów. Wciąż jednak jest oceną wysokiej wagi w klasie VIII przez wpływ na „czerwony pasek” i wynikające z niego punkty przy rekrutacji.
Fragment artykułu z miesięcznika „Dyrektor Szkoły” 2022/12
Z analizy systemów edukacyjnych w Europie wynika, że jeśli ocena zachowania w ogóle występuje, to w formie oceny opisowej. Czas chyba przyjrzeć się polskiej praktyce w tej kwestii i zacząć wprowadzać taką zmianę, która będzie dawała wszystkim zainteresowanym prawdziwą informację o osiągnięciach rozwojowych ucznia. Tym bardziej, że modyfikacja podejścia do tego elementu szkolnej rzeczywistości jest możliwa w ramach obowiązujących przepisów prawa.
Ocenianie szkolne to proces systematycznego pozyskiwania, interpretowania i wykorzystywania informacji o tym, w jakim zakresie uczniowie wypełnili założone wymagania. Oznacza to, że nauczyciele systematycznie gromadzą dowody uczenia się i je analizują, by wspólnie ustalić poziom osiągnięć swoich podopiecznych oraz poszukać takich strategii, które będą wspierać dziecko w dalszym rozwoju. Ocenianie szkolne obejmuje monitorowanie postępów ucznia w zakresie postaw i zachowań, a także przekazywanie mu na ten temat rozwojowych informacji zwrotnych, które wskazują kierunki dalszej pracy i rozwoju.
Aby ocenić zachowanie, wychowawca, nauczyciele i uczniowie rozpoznają stopień respektowania przez daną osobę zasad współżycia społecznego i norm etycznych oraz obowiązków określonych w statucie szkoły. Chociaż prawo tego nie implikuje, w praktyce szkolnej opinia o zachowaniu jest wystawioną dwa razy w roku szkolnym (jako ocena śródroczna i roczna klasyfikacyjna) oceną klasyfikacyjną opartą na kryteriach formułowanych w statucie na podstawie siedmiu obszarów wskazanych w ustawie o systemie oświaty oraz rozporządzeniu w sprawie oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy w szkołach publicznych.
