W cyklu „Ewolucja zawodu nauczyciela” poznaliśmy cztery typy wybitnych nauczycieli: mistrza wybranej specjalizacji, lidera zespołowej aktywności uczniów, naukowca prowadzącego działalność badawczą oraz komputatera algorytmicznie rozwiązującego problemy. Teraz zajmiemy się tym, co ich łączy: głębokim i trwałym wpływem pedagogicznym, czyli autorytetem.
Fragment artykułu z miesięcznika „Dyrektor Szkoły” 2023/3
Autorytet to osoba lub instytucja ciesząca się szczególnym uznaniem. Jej decyzje są niepodważalne, przyjmowane w zaufaniu. Dana osoba ma autorytet osobisty, gdy jest wzorem dla otoczenia, liczą się nie tylko jej opinie, lecz także własne działania według reguł, jakie głosi. Instytucje mają autorytet formalny, a więc rodzic, nauczyciel, przedsiębiorca i urzędnik mogą uzyskać posłuch wynikający z zajmowanego stanowiska.
Niezwykłością edukacji jest duża przewaga autorytetów osobistych nad formalnymi. Charyzma pedagoga wyraża się przyciąganiem uwagi otoczenia i zdobywaniem naśladowców. Znacznie mniej edukacyjnie skuteczne jest powoływanie się na charakter instytucji – rodziny, szkoły, zakładu pracy – oficjalnie regulującej odpowiednie zachowania. Na autorytet edukacyjny, wpływ głęboki i długofalowy, pedagog musi osobiście zapracować, a formalizacja zadań i centralizacja władz oświatowych mu to utrudnia.
Najwięcej szans na autorytet edukacyjny mają mistrzowie rozmaitych dziedzin, ale ich sukcesy same przez się nie wystarczą, by być wzorem osobowym. Są poddawani próbom, gdyż każdy naśladowca chce się przekonać, że skorzysta na wyborze danego autorytetu i potrafi się do niego odwoływać. Niezbędny jest więc bliski kontakt potwierdzający wartość wpływu.
Zamów prenumeratę: www.profinfo.pl/sklep/dyrektor-szkoly,7340.html
