Atrakcyjność telefonu komórkowego związana z dostępem do internetu, nieograniczoną strefą rozrywki oraz udziałem w portalach społecznościowych zachęca do częstego korzystania z tego urządzenia, ale prowadzi też do jego nadużywania.
Fragment artykułu z miesięcznika „Dyrektor Szkoły” 2024/6
Badania dowodzą, że 95% dzieci używa komórek, a średnia wieku, w którym otrzymują swój pierwszy telefon wynosi 7–8 lat. Dzieci w młodszym wieku szkolnym coraz częściej określa się mianem pokolenia pochylonych głów, pokolenia aplikacji oraz pokolenia always-on (z ang. ‘zawsze podłączeni’). W efekcie z dnia na dzień wzrasta liczba fonoholików, czyli osób uzależnionych od używania telefonu komórkowego.
Fonoholizm odnosi się do zaburzenia behawioralnego w postaci nałogowego używania komórki. Problem ten, nazywany uzależnieniem od smartfona, charakteryzuje osoby, które nie potrafią funkcjonować bez jego ciągłej obecności. Fonoholizm może prowadzić do społecznej izolacji, a także zaniedbywania różnych form aktywności społecznej, nauki, aktywnego wypoczynku, higieny osobistej oraz zdrowia. Dziecko ma duże problemy z właściwym zagospodarowaniem własnego czasu, często się nudzi, nie ma pasji, występują trudności w angażowaniu się w działania. Efektem jest również relatywnie niski udział w kulturze i gwałtowny spadek czytelnictwa.
Zamów prenumeratę: www.profinfo.pl/sklep/dyrektor-szkoly,7340.html
