Chociaż generatywna sztuczna inteligencja (ang. artificial intelligence, AI) z pewnością ma charakter transformacyjny, jej moc zwiększa się w połączeniu z tradycyjną AI. Dlatego warto, by zasady działania opartych na niej narzędzi znali również nauczyciele, którzy pragną zrozumieć podstawowe różnice między sztuczną inteligencją, modelami językowymi oraz generatywnymi modelami AI.
Fragment artykułu z miesięcznika „Dyrektor Szkoły” 2024/6
Sztuczna inteligencja daje szereg możliwości, ale kluczowe dla jej efektywnego wykorzystania w edukacji jest zrozumienie różnic między ogólną sztuczną inteligencją (AI), modelami językowymi (ang. language model, LM) a generatywnymi modelami AI (genAI).
Często nazywana wąską lub słabą tradycyjna sztuczna inteligencja koncentruje się na inteligentnym wykonaniu określonego zadania. Odnosi się do systemów zaprojektowanych tak, by reagować na określony zestaw danych wejściowych. Systemy te potrafią uczyć się na podstawie danych i podejmować decyzje lub przewidywać efekty. Przypomina to wirtualną grę w szachy: komputer zna wszystkie zasady, może przewidzieć ruchy przeciwnika i wykonać własne w oparciu o wcześniej zdefiniowaną strategię. Nie wymyśla nowych sposobów gry, tylko wybiera spośród strategii, do których został zaprogramowany.
Tradycyjna sztuczna inteligencja działa jak główny strateg, który może podejmować mądre decyzje w ramach określonego zestawu zasad. Przykładami są tu asystenci głosowi (Siri, Alexa), mechanizmy rekomendacyjne na platformach typu Netflix czy Amazon oraz algorytm wyszukiwania Google. Takie modele AI zostały przeszkolone, by przestrzegać jasnych zasad, wykonywać określoną pracę i robić to dobrze, jednak nie tworzą niczego nowego.
Zamów prenumeratę: www.profinfo.pl/sklep/dyrektor-szkoly,7340.html
