Z roku na rok przybywa nauczycieli, którzy do swojej praktyki pedagogicznej włączają tutoring. Korzyści ze stosowania tej metody są bowiem nie do przecenienie i dostrzega je nie tylko kadra pedagogiczna, ale – co szczególnie istotne – również uczniowie i ich rodzice.
Fragment artykułu z miesięcznika „Dyrektor Szkoły” 2021/9
Czym jest tutoring? Najprościej rzecz ujmując, to forma indywidualnej, spersonalizowanej opieki mającej na celu wspieranie wszechstronnego rozwoju zgodnie z predyspozycjami i możliwościami podopiecznego. Doskonale dopełnia edukację masową i jednocześnie może wpływać na bardziej świadome oraz pełniejsze korzystanie z wszelkich możliwości uczenia się, rozwijania swoich pasji i zainteresowań.
Tradycje tutoringu sięgają niemal początków cywilizacji. W jego upowszechnieniu ważną rolę odegrały uniwersytety anglosaskie, w których tutorzy pracowali z kilkoma studentami i podczas cyklicznych spotkań planowali oraz omawiali działania wspierające ich rozwój.
W Polsce ta metoda pracy z roku na rok staje się coraz bardziej popularna i obecna jest już nie tylko na wyższych uczelniach, ale również w szkołach i placówkach oświatowych.