Kiedy można odmówić udostępnienia informacji publicznej? W jaki sposób prawidłowo poprowadzić postępowanie? Jak poprawnie zredagować decyzję administracyjną? W niniejszym artykule przedstawiam przesłanki odmowy dostępu do informacji publicznej oraz właściwą procedurę.
Fragment artykułu z miesięcznika „Dyrektor Szkoły” 2021/9
W lipcowym wydaniu „Dyrektora Szkoły” omawiałam sposób działania dyrektora, gdy do szkoły wpłynie wniosek o udostępnienie informacji publicznej. To postępowanie odformalizowane – jeżeli dysponent informacji publicznej (dyrektor szkoły) posiada wnioskowaną informację, udostępnia ją w formie zwykłego pisma w ciągu 14 dni od otrzymania wniosku. Robi to na mocy ustawy o dostępie do informacji publicznej, która gwarantuje jawność działania organów władzy publicznej i osób pełniących funkcje publiczne oraz dostępność do informacji. Nieudzielenie informacji grozi sankcjami karnymi: grzywną, karą ograniczenia wolności albo nawet pozbawienia wolności do roku (art. 23 u.d.i.p.). Istnieją jednak przypadki, w których można tego dostępu odmówić.
W myśl art. 61 ust. 3 Konstytucji RP ograniczenie prawa do informacji może nastąpić wyłącznie ze względu na określone w ustawach ochronę wolności i praw innych osób oraz podmiotów gospodarczych, a także ochronę porządku publicznego, bezpieczeństwa lub ważnego interesu gospodarczego państwa. Przesłanki odmowy określa również art. 5 u.d.i.p., który mówi o ochronie informacji niejawnych, innych tajemnic ustawowo chronionych, prywatności osoby fizycznej bądź tajemnicy przedsiębiorcy. Jest nią ponadto brak szczególnej istotności dla interesu publicznego do dokonania przetworzenia informacji publicznej (art. 3 ust. 1 u.d.i.p.).
