Jednym z ważnych elementów podpisanego 30 lat temu polsko-niemieckiego Traktatu o dobrym sąsiedztwie było rozwijanie partnerskich relacji poprzez edukację w duchu idei wspólnoty międzynarodowej. Jak dziś wygląda współpraca naszych szkół z placówkami zza Odry i jak na uczniowskie kontakty wpłynęła pandemia?
Fragment artykułu z miesięcznika „Dyrektor Szkoły” 2021/9
Mało kto pamięta, że edukacyjna współpraca rozpoczęła się na długo przed podpisaniem 17.06.1991 r. Traktatu o dobrym sąsiedztwie i przyjaznej współpracy między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec – sięga 1958 r., kiedy to z oferty Niemieckiej Centrali Wymiany Akademickiej (DAAD) skorzystała pierwsza polska stypendystka – natomiast na pewno po jego ratyfikacji nabrała tempa.
W Traktacie podkreślono potrzebę znacznego rozszerzenia współpracy w dziedzinie nauki i szkolnictwa poprzez wymianę między szkołami, uczelniami i naukowymi instytucjami badawczymi oraz realizację wspólnych przedsięwzięć. Szkoły w Polsce zaczęły nawiązywać i rozwijać partnerskie relacje z placówkami w Niemczech, a nauczyciele wychowywać młodych ludzi w duchu przyjaźni i pokoju między narodami, aby obcy stali się przyjaciółmi.
Jak po trzech dziesięcioleciach wygląda polsko-niemieckie partnerstwo szkół? Na czym polega ta współpraca i jakie korzyści przynosi? Czy wykonując wspólne projekty i spotykając się, uczniowie poruszają trudne historyczne tematy?
