Przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności w świetle ustawy z 2018 r.
dr Mirosław Gdesz
jest sędzią sądu administracyjnego.
Przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności w świetle ustawy z 2018 r.
Ustawa z 20.07.2018 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe w prawo własności tych gruntów 1 stanowi kolejną odsłonę wciąż niezakończonej transformacji postkomunistycznego systemu gospodarki gruntami i likwidację zaszłości obowiązującego w PRL prymatu własności ogólnonarodowej. Przekształcenie prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych budynkami mieszkalnymi (ułomnego prawa własności) w pełną własność jest od 1997 r. jednym z filarów tej transformacji, w związku z czym podejmowane są przez ustawodawcę cyklicznie, bardziej lub mniej udane, próby przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności 2 . Dzieje się tak, ponieważ na zasadzie zaszłości historycznych, część najemców lokali nabywając ich własność nabywała z bonifikatą udział we własności nieruchomości gruntowej, a część udział w prawie użytkowania wieczystego – otrzymując bonifikatę jedynie od pierwszej opłaty.
Słowa kluczowe: przekształcenie prawa użytkowania wieczystego, użytkowanie wieczyste, zaświadczenie administracyjne
Transformation of the right of perpetual usufruct into an ownership right in the light of the Act of 2018
The article presents the key problems related to the application of the Act on the Transformation of the Right of Perpetual Usufruct of Developed Land for Housing Purposes into the Ownership Right of these Lands of 20 July 2018. The mechanism of the normative transformation introduced by this Act is, by assumption, extremely simple. However, on closer analysis of the Act, doubts appear with regard to the scope of properties encompassed by the transformation, the nature of the certificate and its form.
The matter of applying de minimis ex lege state aid without the knowledge of the beneficiaries also gives rise to serious doubts. The author tries to answer the question of whether the functional interpretation of this Act can resolve the shortcomings of its legislative editorial.
Keywords: transformation of the right of perpetual usufruct, perpetual usufruct, administrative certificate
Bibliografia:
Bieranowski A., Prawo zabudowy i ciężary realne w pracach nad projektem kodeksu cywilnego – podstawowe założenia konstrukcyjne, „Rejent” 2012 (nr specjalny), s. 50–5
Kmiecik Z.R., Charakter prawny zaświadczenia a możliwość ustalania i weryfikacji jego treści, „Państwo i Prawo” 2004/10
Truszkiewicz Z., Użytkowanie wieczyste. Zagadnienia konstrukcyjne, Kraków 2006
dr hab. Tomasz Bąkowski
jest profesorem nadzwyczajnym Uniwersytetu Gdańskiego, radcą prawnym.
Milczenie organów gminy w sprawach ładu przestrzennego
Prowadzona od lat dyskusja w prawniczych środowiskach naukowych oraz prawników praktyków wokół problematyki milczenia administracji zyskała w ostatnim czasie w sposób szczególny na popularności. Powodem rosnącego zainteresowania zjawiskiem milczenia administracji stała się, jak nietrudno odgadnąć, nowelizacja Kodeksu postępowania administracyjnego z 7.04.2017 r., która między innymi wprowadziła do regulacji kodeksowej instytucję milczącego załatwiania sprawy, obejmującą milczące zakończenie postępowania oraz milczącą zgodę. Nie umniejszając wagi i rangi problemom towarzyszącym tej instytucji, należy pamiętać o tym, że milczenie jako zjawisko występuje nie tylko w sferze stosowania prawa administracyjnego, ale także w sferach kontroli jego przestrzegania, legislacji administracyjnej czy też w szeroko rozumianej sferze administracji niewładczej. I tak jak w obszarze stosowania prawa, tak i w pozostałych wymienionych powyżej obszarach może być ono prawem dopuszczalne, a nawet w danych okolicznościach nakazane, ale może też być rezultatem niezgodnej z prawem (nieuzasadnionej) bezczynności. Milczenie może również być postrzegane jako rezultat wyboru, wynikający z regulacji wprowadzających do obrotu prawnego tak zwane działania fakultatywne, które są uznawane we współczesnej literaturze za rodzaj powierzanej organom administracji publicznej władzy dyskrecjonalnej, określanej również mianem dyskrecjonalności.
Słowa kluczowe: milczenie administracji, miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego, kompetencja, obowiązek prawnoorganizacyjny
Silence of the municipal authorities on spatial governance
Despite being extremely important to the formation and maintenance of local spatial governance, other than the exceptions specified in separate regulations, the land use plan was conceived as a legal arrangement of an optional nature.
Consequently, from the point of view of substantive law regulations, other than the said exceptions, the silence of the authorities involving these authorities refraining from taking steps to prepare and enact the land use plan should be considered admissible. However, it should be remembered that the scope of freedom of the municipal authorities to remain silent on the land use plan encounters legal restrictions arising from regulations of a constitutional law nature. This is because the reconstruction of the regulations imposing the legal and organizational obligation on the municipal authorities to constantly monitor and respond to the substantive law update of the powers to prepare and enact the land use plan takes place on their basis.
Keywords: silence of the administration, land use plans, powers, legal and organizational obligation
Bibliografia:
Bąkowski T., Kształtowanie ładu przestrzennego na potrzeby gospodarki [w:] Prawo gospodarcze publiczne, red. A. Powałowski, Warszawa 2017
Bąkowski T., Brzeski M., Laskowska M., Samodzielność gminy w świetle konstytucji i ustawodawstwa zwykłego [w:] S. Wrzosek, M. Domagała, J. Izdebski, T. Stanisławski (red.), Współzależność dyscyplin badawczych w sferze administracji publicznej, Warszawa 2010
Bogusz M., Zakres działania [w:] T. Bąkowski, K. Żukowski (red.), Leksykon prawa administracyjnego materialnego. 100 podstawowych pojęć, Warszawa 2016
Bojanowski E., Konstrukcja kompetencji organu administracji państwowej, „Zeszyty Naukowe Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego – Prawo” 1981/9
Bojanowski E., Ochrona przez Rzecznika Praw Obywatelskich wolności i praw człowieka i obywatela w obszarze powszechnego prawa administracyjnego (zagadnienia wybrane) [w:] R. Hauser, E. Łętowska, M. Safjan, J. Trzciński, A. Zieliński, A. Zoll (red.), Księga jubileuszowa Jerzego
Świątkiewicza. Państwo w służbie obywateli, Warszawa 2005
Dobosz P., Milczenie i bezczynność w prawie administracyjnym, Kraków 2011
Filipowicz T. [w:] M. Wierzbowski, A. Plucińska-Filipowicz (red.), Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Komentarz, Warszawa 2018
Jagoda J., Sądowa ochrona samodzielności jednostek samorządu terytorialnego, Warszawa 2011
Jakimowicz W., Wolność zabudowy w prawie administracyjnym, Warszawa 2012
Kowalewski A., Markowski T., Śleszyński P. (red.), Studia nad chaosem przestrzennym, t. 1–3, Warszawa 2018
Leksykon instytucji powszechnego prawa administracyjnego, red. W. Dawidowicz, Gdańsk 1996
Łaszczyca G., Pojęcie prawa administracyjnego procesowego [w:] System Prawa Administracyjnego procesowego, t. 1, Zagadnienia ogólne, red. G. Łaszczyca, Warszawa 2017
Niewiadomski Z., Planowanie przestrzenne. Zarys systemu, Warszawa 2003
Oleś M., Fakultatywne działania administracji publicznej, Warszawa 2018
Planowanie i zagospodarowanie przestrzenne. Komentarz, red. Z. Niewiadomski, Warszawa 2011
Supernat J., Niepewność [w:] Pewność sytuacji prawnej jednostki w prawie administracyjnym, red. A. Błaś, Warszawa 2012
Szewczyk M., Podstawowe założenia ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym [w:] Z. Leoński, M. Szewczyk, M. Kruś, Prawo zagospodarowania przestrzeni, Warszawa 2012
Tetera M., Władztwo planistyczne w stosunkach sąsiedzkich gmin, „Samorząd Terytorialny” 2003/1–2
Wiktorowska A., Determinanty samodzielności gminy. Zagadnienia administracyjnoprawne, Warszawa 2002
Ziembiński Z., Kompetencja i norma kompetencyjna, „Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny” 1969/4
prof. dr hab. Roman Hauser
jest profesorem prawa na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, sędzią Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz naczelnikiem wydziału w Biurze Orzecznictwa NSA.
mgr Marta Szustkiewicz
jest absolwentką Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, kierownikiem Zespołu w Biurze Orzecznictwa NSA.
Język pomocniczy jako szczególny sposób komunikacji przy załatwianiu spraw przez organ gminy
Przepis art. 27 Konstytucji RP przesądza w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, że językiem urzędowym w Rzeczypospolitej Polskiej jest język polski. Język polski jest więc jedynym konstytucyjnie dopuszczalnym językiem komunikowania się obywateli i jednostek z organami władzy w sprawach związanych z wykonywaniem zadań publicznych. Jedyne odstępstwa od tego nakazu używania języka polskiego w urzędowych kontaktach z organami władzy ustawodawca przewidział na rzecz osób należących do mniejszości narodowych, o ile wynika to z ratyfikowanych przez Polskę umów międzynarodowych. Zdanie pierwsze art. 27 Konstytucji RP jest sformułowane kategorycznie i uniemożliwia, na poziomie ustawodawstwa zwykłego, odejście od zasady urzędowości języka polskiego.
Słowa kluczowe: Konstytucja, język urzędowy, język pomocniczy, język polski, postępowanie administracyjne, organ gminy, mniejszość narodowa, mniejszość etniczna
Auxiliary language as a special method of communicating while the municipal authorities are dealing with matters
Language is a tool for communicating not only in interpersonal relations but also for contact with the bodies of authority. In Poland, in accordance with the Constitution, the official language (i.e. that used in contacts with the bodies of authority fulfilling public tasks) is Polish. However, in certain cases, other languages may be used in administrative proceedings before the municipal authority. Certain social groups, e.g. foreigners and representatives of national and ethnic minorities, may communicate with the bodies of authority in a language other than Polish to the extent specified by law, which is not a breach of Article 27 of the Constitution. This is because this right enables the use of a minority language in contacts with the municipal authority, although it will only be an auxiliary language, used in addition to and not instead of Polish. The use of an auxiliary language depends on many additional premises specified in the Act on National and Ethnic Minorities and on the Regional Language.
Keywords: Constitution, official language, auxiliary language, Polish language, administrative proceedings, municipal authority, national minority, ethnic minorities
Bibliografia:
Bartoszewicz M., Język polski i jego ochrona prawna w porządku konstytucyjnym Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 2017
Boć J., Konstytucje Rzeczypospolitej, Wrocław 1998
Celińska-Grzegorczyk K., Zasada pogłębiania zaufania organów do organów państwa w orzecznictwie sądów administracyjnych [w:] Kodyfikacja postępowania administracyjnego. Na 50-lecie K.P.A., red. J. Niczyporuk, Lublin 2010
Complak K., Wolność języka zamiast języka urzędowego [w:] W służbie dobru wspólnemu. Księga
jubileuszowa dedykowana Profesorowi Januszowi Trzcińskiemu, red. R. Balicki, M. Masternak-Kubiak, Warszawa 2012
Firlus J., Fox N., O instytucji języka pomocniczego w postępowaniu administracyjnym raz jeszcze, „Polityka i Społeczeństwo” 2017/3
Garlicki L., Konstytucja RP. Komentarz, Warszawa 2016
Konstytucja RP. Komentarz do art. 1–86, red. M. Safjan, L. Bosek, Warszawa 2016
Łaszczyca G., Akta sprawy w ogólnym postępowaniu administracyjnym, Warszawa 2014
Malicka A., Status prawny mniejszości narodowych i etnicznych w Polsce – ustawa o mniejszościach narodowych i etnicznych oraz języku regionalnym [w:] Aktualne problemy ochrony wolności i praw mniejszości w Polsce i na świecie, red. J.B. Banach-Gutierrez, M. Jabłoński, Wrocław 2017
Moll T., Język mniejszości a jawność działania samorządu terytorialnego [w:] B. Dolnicki, Jawność w samorządzie terytorialnym, Warszawa 2015
Olszewski B., Kilka uwag o prawnej ochronie języka polskiego, „Wrocławskie Studia Erazmiańskie. Zeszyty Studenckie” 2009/2
Skóra A., Wniesienie podania w języku mniejszości narodowej do organu administracji publicznej, „Gdańskie Studia Prawnicze” 2005/2
Szubiakowski M., Język urzędowy w postępowaniu podatkowym i celnym, „Przegląd Podatkowy” 2001/11
Szydło M., Opinia prawna na temat zgodności z przepisami Konstytucji RP niektórych przepisów ustawy o zmianie ustawy – Prawo lotnicze, „Zeszyty Prawnicze” 2013/13
Trzciński J., Język urzędowy – art. 27 Konstytucji [w:] Konstytucja, ustrój, system fi nansowy
państwa. Księga pamiątkowa ku czci Prof. Natalii Gajl, red. T. Dębowska-Romanowska, A. Jankiewicz, Warszawa 1999
Trzciński J., Urzędować w języku polskim, „Wspólnota” 1997/30
Trzciński J., Wiącek M., Znaczenie art. 27 Konstytucji dla statusu jednostki w Rzeczpospolitej Polskiej [w:] Państwo prawa. Parlamentaryzm. Sądownictwo konstytucyjne. Księga pamiątkowa pamięci Profesora Zdzisława Czeszejki-Sochackego, red. A. Jamróz, Białystok 2012
Trzebiatowski M., Zasada wykonywania czynności urzędowych w języku polskim, „Przegląd
Legislacyjny” 2011/1
Wiltos A., Język polski jako język urzędowy Unii Europejskiej, „Zeszyty Naukowe Sądownictwa Administracyjnego” 2014/5
Winczorek P., Komentarz do Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 2000
prof. dr hab. Tadeusz Markowski
jest kierownikiem Katedry Zarządzania Miastem i Regionem na Uniwersytecie Łódzkim.
dr Dorota Sikora-Fernandez
jest adiunktem w Katedrze Zarządzania Miastem i Regionem na Uniwersytecie Łódzkim.
Publiczny wymiar zasobów mieszkaniowych
Zasoby mieszkaniowe, niezależnie od formy własności, są specyficznym dobrem o cechach dobra quasi-publicznego. Ich publiczny wymiar jest w Polsce niedoceniany, niezrozumiały, a rozwiązania prawne dotyczące mieszkalnictwa – zarówno te istniejące, jak i te proponowane – definiują publiczny zasób mieszkaniowy wyłącznie poprzez kryterium własnościowe, nie uwzględniając funkcji, jaką taki zasób powinien spełniać. Dotychczasowe działania w obszarze gospodarki mieszkaniowej w Polsce były nieefektywne i nie służyły rozwiązaniu problemów mieszkaniowych kraju. Zmiany wprowadzane obecnie również budzą liczne wątpliwości związane między innymi z ich celowością oraz skutecznością w zakresie rzeczywistego rozwiązania wyzwań i narosłych problemów. Celem artykułu jest zdefiniowanie publicznej funkcji zasobów mieszkaniowych w nawiązaniu do ekonomicznej koncepcji dóbr publicznych. Dobra publiczne i tzw. interes publiczny związany z zasobami mieszkaniowymi, odpowiednio zdefiniowany i ukazany, powinny być podstawą budowania skutecznej interwencyjnej polityki publicznej w dziedzinie szeroko rozumianej gospodarki mieszkaniowej.
Słowa kluczowe: zasoby mieszkaniowe, polityka mieszkaniowa, dobra publiczne, efekty zewnętrzne
Public dimension of housing resources
Regardless of their form of ownership, housing resources are a specific good with the features of a quasi-public good. Their public dimension in Poland is underestimated and incomprehensible, while the legal solutions regarding housing – both existing and proposed solutions – define the public housing stock exclusively through the ownership criterion, without taking into consideration the function that such a resource should fulfil. Activities to date in the area of housing management in Poland have been ineffective and have not served the purpose of solving the country’s housing problems. The changes currently being introduced also give rise to numerous doubts related, among other things, to their purpose and effectiveness in terms of the real solution of challenges and accrued problems. The objective of the article is to define the public function of housing resources with respect to the economic concept of public goods. Public goods and the so-called public interest related to housing resources, appropriately defined and demonstrated, should constitute the basis for building an effective interventionist public policy in the area of broadly understood housing management.
Keywords: housing resources, housing policy, public goods, external effects
Bibliografia:
Aalbers M., The Globalization and Europeanization of Mortgage Markets, „International Journal of Urban and Regional Research” 2009/2, s. 389
Andrzejewski A., Polityka mieszkaniowa, Warszawa1979
Cepparulo A., Giuriato L., Responses to global challenges: trends in aid-fi nanced global public goods, „Development Policy Review” 2016/4, s. 483
Cyran R., Zintegrowana polityka mieszkaniowa jako instrument rozwoju lokalnego, cz. 2, Nowoczesne instrumenty polityki rozwoju lokalnego – zastosowanie i efekty w małych miastach, „Studia Ekonomiczne” 2013/144, s. 218
Hill M., Polityka społeczna we współczesnym świecie. Analiza porównawcza, Warszawa 2010
Hudson R., European integration and new forms of uneven development. But not the end of territorially distinctive capitalism in Europe, „European Urban and Regional Studies” 2003/1, s. 49–67
Kaul I., Rethinking Public Goods and Global Public Goods [w:] E. Brousseau, T. Dedeurwaerdere and B. Siebenhüner (eds), Refl exive Governance for Global Public Goods, Cambridge 2012
Lavalette M., Pratt A., Polityka społeczna. Teorie-pojęcia-problemy, Warszawa 2010
Lis P., Cykle mieszkaniowe. Rola rynku i państwa, Poznań 2015
Lis P., Wahania cykliczne rynków mieszkaniowych. Aspekty teoretyczne i praktyczne, Toruń 2012
Malpezzi S., Housing Prices, Externalities, and Regulation in U.S. Metropolitan Areas, „Journal of Housing Research” 1996/2, s. 209
Markowski T., New externalities in development of creative and inteligent city – theoretical concept, „Studia Regionalia” 2017/51, s. 69
Markowski T., Zarządzanie rozwojem miast, Warszawa 1999
Munneke H., Sirmans C., Slade B., Turnbull G., Housing Regulation, Externalities and Residential Property Prices „Real Estate Economics” 2014/2, s. 422
Salamon M., Muzioł-Węcławowicz A. (2015), Mieszkalnictwo w Polsce. Analiza wybranych obszarów polityki mieszkaniowej, http://www.forummieszkaniowe.org/files/Mieszkalnictwo_w_Polsce_2015_HABITAT.pdf
Sandler T., Global and Regional Public Goods: A prognosis for collective action, „Fiscal Studies” 1998/3, s. 221
Sassen S., Globalization or denationalization?, „Review of International Political Economy”
2003/1, s. 1
Sassen S., When housing becomes an electronic instrument: the global circulation of mortgages – a research note, „International Journal of Urban and Regional Research” 2009/2, s. 420
Sytuacja gospodarstw domowych w 2015 r. w świetle wyników badania budżetów gospodarstw domowych, GUS, www.stat.gov.pl
dr hab. Kazimierz Bandarzewski
jest pracownikiem naukowym w Katedrze Prawa Samorządu Terytorialnego Uniwersytetu Jagiellońskiego, sędzią w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Krakowie.
Legalizacja części obiektu budowlanego (uwagi na tle art. 48 i 49 Prawa budowlanego)
Wykonywanie przez inwestora robót budowlanych bez uzyskania pozwolenia na budowę nie zasługuje na aprobatę. Prawo budowlane reguluje pozycję takiego inwestora oraz nakazuje wszczęcie postępowania zmierzającego w pierwszej kolejności do zalegalizowania tak wykonanych robót, a gdyby było to niemożliwe – do nakazania ich rozbiórki. Jednym z istotnym elementów odróżniających inwestora legalnie wykonującego roboty budowlane od inwestora podejmującego te działania w sposób nielegalny jest obowiązek nałożenia – przed zakończeniem postępowania legalizacyjnego – opłaty legalizacyjnej.
Obowiązujące przepisy uzależniają tryb prowadzenia postępowania od zakwalifikowania wykonanych nielegalnie robót w części obiektu budowlanego jako integralnie połączonych z legalnie wybudowanym obiektem lub niestanowiących takiego połączenia. Różne tryby (postępowanie legalizacyjne i postępowanie naprawcze) prowadzą do zróżnicowania pozycji inwestorów i nakładania na nich odmiennych obowiązków. Prowadzi to niekiedy do sytuacji, gdy większy zakres wykonanych przez inwestora robót budowlanych będzie skutkował korzystniejszą sytuacją tego inwestora niż w przypadku wykonania robót budowlanych ingerujących w mniejszym zakresie w istniejącą zabudowę.
Słowa kluczowe: samowola budowlana, część obiektu budowlanego, rozbiórka części obiektu budowlanego, postępowanie legalizacyjne
Legalization of a part of a building (comments in the light of Articles 48 and 49 of the Construction Law)
The performance of construction works by an investor without building permission does not deserve approval. Construction Law regulates the position of such an investor and requires the initiation of proceedings intended to firstly legalize such works and, if this is not possible, to order their demolition. One of the important elements differentiating an investor performing construction works from an investor taking up these works illegally is the obligation to impose a legalization charge before the end of the legalization proceedings. The applicable laws make the procedure for handling proceedings contingent on the qualification of illegally performed works in a part of the building as either being integrally connected with a legally erected building or not constituting such a connection. Various procedures (legalization proceedings and remedial proceedings) lead to the differentiation of the position of investors and the imposition of different obligations on them. This sometimes leads to a situation in which a larger amount of construction works performed by the investor results in a more advantageous situation for that investor than in the case of the performance of construction works interfering to a lesser extent in the existing development.
Keywords: illegal construction, part of a building, demolition of a part of a building, legalization
proceedings
Bibliografia:
Babiel T.B., Nakaz rozbiórki obiektu budowlanego, „Monitor Prawniczy” 2002/8
Babiel T.B., Rozbieranie bez przyjemności, „Rzeczpospolita – Prawo co Dnia” 2001/5
Człowiekowska J., Wartości leżące u podstaw legalizacji samowoli budowlanej [w:] Wartości
w prawie administracyjnym, red. J. Zimmermann, Warszawa 2015
Dziwiński R., Ziemski P., Prawo budowlane. Komentarz, Warszawa 2006
Gliniecki A., Komentarz do art. 48 Prawa budowlanego [w:] Prawo budowlane. Komentarz,
red. A. Gliniecki, Warszawa 2014
Godlewski R., Budowa i oddanie do użytku obiektów budowlanych [w:] Prawo budowlane z umowami w działalności inwestycyjnej. Komentarz, red. H. Kisilowska, Warszawa 2008
Kijowski D.R., Pozwolenia w administracji publicznej, Białystok 2000
Ostrowska A., Pozwolenie na budowę, Warszawa 2009
Prawo budowlane, red. Z. Niewiadomski, Warszawa 2015
Skrzydło-Niżnik I, Dobosz P., Prawne problemy procesu inwestycyjno-budowlanego i konserwatorskiego, Kraków 2003
dr Aleksandra Kania
jest pracownikiem Katedry Konkurencyjności Międzynarodowej na Uniwersytecie Ekonomicznym w Poznaniu.
Ocena potencjalnego znaczenia klastrów innowacyjnych dla przyszłego rozwoju województwa wielkopolskiego w Polsce
Pomimo kilku sprawnie działających klastrów innowacyjnych, takich jak Dolina Lotnicza, liczba klastrów w Polsce jest obecnie na poziomie niższym od średniej europejskiej. W Niemczech w 2015 r. działały 43 dojrzałe klastry, w Polsce jedynie 7 (w tym dwa w Wielkopolsce).
Wykorzystując proces prognozowania (ang. foresight), autorka odniosła się w artykule do pytania badawczego, czy w regionie doganiającym mogą rozwinąć się klastry innowacyjne, które odegrają pozytywną rolę w budowaniu konkurencyjności regionu.
Celem artykułu jest zbadanie, czy klastry innowacyjne w województwie wielkopolskim mają
szansę wzrostu i jaki może być ich potencjalny wpływ na rozwój Wielkopolski, oraz przedstawienie zaleceń dla władz samorządowych w celu jak najlepszej eksploatacji korzyści płynących z obecności klastrów.
Słowa kluczowe: klastry innowacyjne, foresight, konkurencyjność regionu
Assessment of the potential significance of innovation clusters for the future development of the Wielkopolskie Voivodship in Poland
Despite several well-functioning innovation clusters, such as Aviation Valley, the number of clusters in Poland is currently below the European average. While, Germany had 43 mature clusters in 2015, Poland only had 7 (including 2 in Wielkopolska).In the article, the authoress uses foresight to respond to the research question of whether innovative clusters can develop in a catching-up region and whether they can play a positive role in building the region’s competitiveness.
The objective of the article is to examine whether the innovation clusters have a chance of growth in Wielkopolska, to determine what their potential impact may be on the development of the region and to present recommendations for self-government authorities to best exploit the benefits of clusters.
Keywords: innovative clusters, foresight, regional competitiveness
Bibliografia:
Godet M., The Art of Scenarios and Strategic Planning: Tools and Pitfalls, „Technological Forecasting and Social Change” 2000/65, s. 11
Kononiuk A., Foresight jako nurt badawczy w naukach o zarządzaniu – stan badań w Polsce
i przykłady zastosowań, „Contemporary Management Quarterly” 2012/4
Kononiuk A., Nazarko J., Scenariusze w antycypowaniu i kształtowaniu przyszłości, Warszawa 2014, s. 9.
Nazarko J., Regionalny foresight gospodarczy, Scenariusze rozwoju innowacyjności mazowieckich przedsiębiorstw, Warszawa 2013, s. 52–54.
Nazarko J., Kształtowanie polityki proinnowacyjnej regionu np. foresightu technologicznego NT FOR Podlaskie 2030, „Optimum – Studia Ekonomiczne” 2011/2
Uwarunkowania rozwoju nanotechnologii w województwie podlaskim. Wyniki analiz STEEPVL i SWOT, red. J. Nazarko, Z. Kędzior, „Rozprawy Naukowe” nr 204, Białystok 2010.
Ogilvy J., Schwartz P., Plotting Your Scenarios, Emeryville 2004, s. 4.
Regionalna Strategia Innowacji dla Wielkopolski na lata 2015–2030, red. M. Matusiak, Poznań 2015, s. 68–80.
Toedtling F., Trippl M., One size fits all? Towards a differentiated regional innovation policy
approach, „Research Policy” 2005/34, s. 1204
Shapira P., Innovation challenges and strategies in catch-up regions, Developmental Growth and Disparities in Georgia, USA [w:] Rethinking Regional Innovation and Change. Path Dependency or Regional Breakthrough?, red. G. Fuchs, P. Shapira, „Economics of Science, Technology and Innovation” 2005/30
dr Dorota Fleszer
jest adiunktem w Instytucie Administracji i Prawa Wyższej Szkoły Humanitas w Sosnowcu.
Tryb i szczegółowe kryteria oceny wniosków o realizację zadania publicznego w ramach inicjatywy lokalnej
Organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego dysponuje wyłącznie upoważnieniem
do określenia trybu i szczegółowych kryteriów oceny wniosków o realizację inicjatywy lokalnej, a więc do dokonania opisu procedury, za pomocą której następuje ocena już złożonego wniosku o realizację zadania publicznego, oraz do wskazania, jakie kryteria będą miały zastosowanie przy tej ocenie. Wydaje się to ważne choćby dlatego, że sama defi nicja inicjatywy lokalnej nie precyzuje jej istoty i sposobu realizacji.
Słowa kluczowe: inicjatywa lokalna, zadanie publiczne, samorząd terytorialny
Specific criteria and procedures of the assessment of applications for the fulfilment of a public task within a local initiative
The legislative body of the territorial self-government unit has at its disposal the exclusive authority to specify the procedure and specific criteria for assessing applications to implement a local initiative and therefore to describe a procedure to be used to assess an application that has already been submitted for implementing a public task, as well as indicating which criteria will be applicable in this assessment. This seems to be important because the definition of a local initiative itself does not specify its essence or a method of implementation.
Keywords: local initiative, public task, territorial self-government
Bibliografia:
Augustyniak M., Mechanizmy uczestnictwa mieszkańców w sprawowaniu władzy we wspólnocie lokalnej. 2.8. Inicjatywa lokalna i uchwałodawcza [w:] M. Augustyniak, Prawa i obowiązki radnego jednostki samorządu terytorialnego, LEX 2014
Chlipała M., 2.1. Inicjatywa lokalna w ustawie o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie [w:] M. Chlipała, Regulacje prawne dotyczące inicjatywy lokalnej jako formy realizacji zadań publicznych [w:] Wpływ przemian cywilizacyjnych na prawo administracyjne i administrację publiczną, red. P.J. Suwaj, J. Zimmermann, LEX 2013
Koniuszewska E., Organ wykonawczy jednostki samorządu terytorialnego realizatorem współpracy z organizacjami pozarządowymi [w:] Pozycja ustrojowa organów wykonawczych jednostek samorządu terytorialnego, red. K. Małysa-Sulińska, M. Stec, LEX 2014
Kosowski J., Współpraca jednostek samorządu terytorialnego z organizacjami pozarządowymi, Warszawa 2012
Płażek S., Organizacje pozarządowe a samorząd terytorialny. 2. Regulacje w ustawie o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie [w:] Partycypacja obywateli i podmiotów obywatelskich w podejmowaniu rozstrzygnięć publicznych na poziomie lokalnym, red. I.M. Mączyński, M. Stec, LEX 2012
Szalewska M., Inicjatywa lokalna jako partycypacyjna forma realizacji zadań publicznych [w:] Partycypacja społeczna w samorządzie terytorialnym, red. B. Dolnicki, Warszawa 2014
Sześciło D., Samoobsługowe państwo dobrobytu. Czy obywatelska koprodukcja uratuje usługi publiczne?, Warszawa 2015
Katarzyna Kudłacz
jest pracownikiem Krajowego Instytutu Polityki Przestrzennej i Mieszkalnictwa w Krakowie na stanowisku inżynieryjno-technicznym; ukończyła studia magisterskie na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi oraz Studium Pedagogiczne.
Martyna Tylka
jest pracownikiem Krajowego Instytutu Polityki Przestrzennej i Mieszkalnictwa w Krakowie na stanowisku inżynieryjno-technicznym; ukończyła studia magisterskie na Uniwersytecie Ekonomicznym w Krakowie na Wydziale Finansów.
Marta Ziółkowska
jest pracownikiem Krajowego Instytutu Polityki Przestrzennej i Mieszkalnictwa w Krakowie na stanowisku inżynieryjno-technicznym; ukończyła studia magisterskie na Uniwersytecie „Jagiellońskim w Krakowie na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi.
Techniki i metody stosowane w procedurze delimitacji obszarów zdegradowanych i rewitalizacji w kontekście obowiązujących aktów prawnych
Obowiązujące akty prawne, do których należą przede wszystkim ustawa z 9.10.2015 r. o rewitalizacji oraz Wytyczne w zakresie rewitalizacji w programach operacyjnych na lata 2014–2020, definiują nowe podejście do prowadzenia procesu rewitalizacji w gminach. Pierwszym etapem procesu rewitalizacji jest sporządzenie szczegółowej diagnozy obszaru rewitalizacji, polegającej na analizie zjawisk we wszystkich pięciu sferach wskazanych w ustawie. Na jej podstawie przeprowadza się proces delimitacji obszaru zdegradowanego i obszaru rewitalizacji, służący wyznaczeniu terenu odnowy przestrzeni.
Brak jasno zdefiniowanego sposobu przeprowadzania procedury wyznaczania obszaru zdegradowanego i obszaru rewitalizacji w przestrzeni gminy umożliwia stosowanie różnorodnych metod i technik delimitacyjnych.
Wykonane analizy dotyczą ośrodka wojewódzkiego – miasta Opole, dla którego przeprowadzono identyfikację obszarów o ponadprzeciętnej w skali miasta koncentracji negatywnych zjawisk (w szczególności społecznych), bazując na obiektywnych oraz weryfikowalnych wskaźnikach.
Analiza miała na celu porównanie różnorodnych technik i metod stosowanych w procedurze
delimitacji obszarów zdegradowanych, uchwycenie ich specyfiki oraz wskazanie rekomendowanych rozwiązań.
Słowa kluczowe: rewitalizacja, obszar zdegradowany, obszar rewitalizacji, Opole
Techniques and methods used in the procedure of delimiting degraded areas and revitalization in the context of the applicable regulatory framework
The regulatory framework, which includes the Revitalization Act of 9 October 2015 and the Guidelines for revitalization in operational programmes for 2014–2020), defines a new approach to conducting revitalization within municipalities. The first step in the revitalization process is the preparation of a diagnosis of the regeneration area, involving the analysis of the phenomena in all five areas referred to in the Act. The process of delimiting the degraded area and the regeneration area is conducted on its basis in order to designate the area of the revitalization.
The lack of clearly defined strategy for conducting the procedure of defining a degraded area and regeneration area within the municipality enables the use of various delimiting methods and techniques. The analyses conducted apply to the centre of the voivodship – the City of Opole, where areas with an above-average concentration of negative phenomena (especially social) were identified, based on objective and verifiable indicators.
The objective of the analysis was to compare various techniques and methods used in the procedure of delimiting degraded areas, capture their specifics and indicate recommended solutions.
Keywords: revitalization, degraded area, regeneration area, Opole
Bibliografia:
Birch C.P.D., Oom S.P., Beecham J.A., Rectangular and hexagonal grids used for observation, experimental and simulation in ecology, „Ecological Modelling” 2007/206
Florence P.S., The statistical method in economics, London 1929
Greig A., E l-Haram M., Horner M., Using deprivation indices in regeneration: does the response match the diagnosis?, „Cities” 2010/6
Jarczewski W., Dej M., Huculak M., Janas K., Węglowski M., Ziobrowski Z., Rewitalizacja obszarów zdegradowanych w miastach – propozycje zmian prawnych, Kraków 2013
Jarczewski W., Jeżak J., System monitorowania rewitalizacji, Kraków 2010
Kaczmarek S., Rewitalizacja terenów poprzemysłowych. Nowy wymiar w rozwoju miast, Łódź 2001
Markowski T., Rynkowe podstawy procesów rewitalizacji miast [w:] Rewitalizacja mi ast w Polsce. Pierwsze doświadczenia, red. P. Lorens, Warszawa 2007
Muzioł-Węcławowicz A., Przykłady rewitalizacji miast, Kraków 2010
Parysek J., Modele klasyfikacji w geografii, Poznań 1982
Perkal J., O wskaźnikach antropogenicznych, „Przegląd Geograficzny” 1953/19
Skalski K., Projekty i programy rewitalizacji w latach 2000–2006. Studium przypadków,
Kraków 2006
Smith T., Noble M., Noble S, Wright G., McLennan D., Plunkett E., The English Indices of Deprivation. Technical report, Department for Communities and Local Government, London 2015
Wojnarowska A., Model programu rewitalizacji na poziomie lokalnym [w:] Rewitalizacja zdegradowanych obszarów miejskich. Zagadnienia teoretyczne, red. S. Kozłowski, A. Wojnarowska, Łódź 2011
Wytyczne w zakresie rewitalizacji w programach operacyjnych na lata 2014–2020, Warszawa 2016
Zuziak Z.K., Strategie rewitalizacji przestrzeni śródmiejskiej, Kraków 1998
Piotr Modrzejewski
jest doktorantem w Instytucie Prawa Cywilnego Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego.
Obowiązek odśnieżania chodnika przez właścicieli nieruchomości w prawie polskim – aspekty administracyjnoprawne
Wydawać by się mogło, że problem obowiązku odśnieżania chodników jest błahy, ale co roku budzi on zainteresowanie nie tylko mediów, ale również judykatury i doktryny. Warto podjąć się szczegółowej i całościowej analizy tej tematyki, kładąc nacisk na zdefiniowanie podmiotu obowiązanego, przedmiotu obowiązku oraz jego charakteru prawnego. Szczególnej uwagi wymagają także uchwały rad gmin wykraczające w sposób nieuprawniony poza zakres delegacji ustawowej.
Istotne jest także omówienie środków egzekucyjnych w postaci grzywny w celu przymuszenia oraz wykonania zastępczego, będących jedynym orężem do sprawowania skutecznego nadzoru nad wykonywaniem omawianego obowiązku. Nie może pozostać niezauważony również problem zbiegu sankcji administracyjnoprawnych z sankcjami karnymi, którego rozwiązanie budzi liczne wątpliwości.
Słowa kluczowe: podmiot obowiązany, charakter prawny obowiązku, definicja chodnika, uchwały rad gmin, nadzór, sankcje za niewykonanie obowiązku
The obligation of property owners to clear snow from the pavement under Polish law – administrative law aspects
It would appear that the problem of the obligation to clear snow from pavements is trivial, but it incites interest each year, not only on the part of the media, but also the judicature and the legal doctrine. It is worth taking up a detailed and holistic analysis of this subject, emphasizing the definition of the obligor, the subject of the obligation and its legal nature. Resolutions of municipal councils that unlawfully extend beyond the scope of the statutory provisions also deserve particular attention.
It is also important to discuss the measures of enforcement in the form of a fine for the purpose of coercion and substitute enforcement, being the only weapon for effectively supervising the performance of the said obligation. Likewise, the problem of the convergence of administrative law sanctions with criminal sanctions, which gives rise to numerous doubts, cannot remain unnoticed.
Keywords: obligor, legal nature of the obligation, definition of a pavement, resolutions of municipal
councils, supervision, sanctions for failing to perform an obligation
Bibliografia:
Bandarzewski K., Chmielnicki P., Dziadkiewicz B., Komentarz do ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, Warszawa 2007
Bieniek G., Marmaj Z., Własność lokali. Komentarz, Warszawa 2006
Bojarski M. [w:] Kodeks wykroczeń. Komentarz, red. W. Radecki, M. Bojarski, Warszawa 2016
Budyn-Kulik M. [w:] Kodeks wykroczeń. Komentarz, red. M. Mozgawa, Warszawa 2009
Habdas M., Jagoda J., Odpowiedzialność pracownika zarządu drogi za wykroczenia w związku z obowiązkiem utrzymania czystości i porządku w obrębie nieruchomości, „Samorząd Terytorialny” 2012/11
Iwański M. [w:] Kodeks wykroczeń. Komentarz, red. P. Daniluk, Warszawa 2016
Jaroszyński K. [w:] Ustawa o samorządzie gminnym. Komentarz z odniesieniami do ustaw o samorządzie powiatowym i samorządzie województwa, red. R. Hauser, Z. Niewiadomski, Warszawa 2011
Leoński Z., Sawczyn W. [w:] Postępowanie egzekucyjne w administracji. Komentarz, red. R. Hauser, A. Skoczylas, Warszawa 2014
Lipiński A., Glosa do uchwały SN z 25.09.1996 r., III CZP 48/96, „Orzecznictwo Sądów Polskich” 1997/9
Lipiński A., Glosa do wyroku TK z 5.11.1997 r., K 22/97, „Przegląd Sądowy” 1998/7–8
Machnikowski P. [w:] Kodeks cywilny. Komentarz, red. E. Gniewek, P. Machnikowski, Warszawa 2014
Niczyporuk J., Zlecenie [w:] System egzekucji administracyjnej, red. J. Niczyporuk, S. Fundowicz, J. Radwanowicz, Warszawa 2004
Przybysz P., Postępowanie egzekucyjne w administracji. Komentarz, Warszawa 2015
Radecki W., Paragraf i Środowisko. Oczyszczanie chodników, „Aura” 2000/5
Radecki W., Interpretacje prawnicze. Utrzymywanie czystości i porządku nad wodą, „Ochrona Środowiska. Prawo i Polityka” 2002/2
Radecki W., Utrzymanie czystości i porządku w gminach. Komentarz, Warszawa 2016
Rakoczy B., Regulaminy zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków oraz czystości i porządku w gminie, Warszawa 2008
Szewczyk M., Nadzór w materialnym prawie administracyjnym, Poznań 1995
Wawrzyniak J., Kto jest zobowiązany do uprzątnięcia śniegu i lodu z chodników?, „Nieruchomości” 2014/2
Wołyńska L., Na wokandzie Trybunału Konstytucyjnego. Kto ma czyścić chodnik, „Ekoprofit” 1997/12
Zięba M., Podmiotowość prawna wspólnot mieszkaniowych, Warszawa 2016
dr Aleksandra Wiącek-Burmańczuk
jest radcą prawnym, adiunktem w Zakładzie Prawa Pracy na Uniwersytecie Marii Curie Skłodowskiej w Lublinie.
Obowiązek ponownego zatrudnienia pracownika na podstawie art. 53 § 5 Kodeksu pracy a otwarty i konkurencyjny nabór na stanowiska urzędnicze w jednostkach samorządu terytorialnego
Celem artykułu jest ocena obowiązku ponownego zatrudnienia pracownika w przypadku rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia bez winy pracownika, przewidzianego w art. 53 § 5 Kodeksu pracy w kontekście obowiązującej na gruncie ustawy o pracownikach samorządowych zasady otwartego i konkurencyjnego naboru na stanowiska urzędnicze. Analizą objęto zarówno charakter prawny roszczenia z art. 53 § 5 Kodeksu pracy, jak i samą relację obowiązku pracodawcy do ponownego zatrudnienia pracownika zgłaszającego to roszczenie w odniesieniu do obowiązującego na gruncie ustawy o pracownikach samorządowych naboru na stanowiska urzędnicze. Prowadzone rozważania mają praktyczny charakter, bazując w szczególności na powstałym w tym zakresie orzecznictwie sądowym.
Słowa kluczowe: pracownik samorządowy, stanowisko urzędnicze, nabór, ponowne zatrudnienie
The obligation to re-employ an employee on the basis of Article 53 § 5 of the Labour Code compared with open and competitive recruitment to official positions in territorial self-government units
The objective of the article is to assess the obligation to re-employ an employee in the case of the termination of the employment contract without notice through the employee’s fault, as provided for in Article 53 § 5 of the Labour Code in the context of the principle that is applicable under the Act on Self-Government Employees of open and competitive recruitment to official positions. The analysis encompasses both the legal nature of the claims from Article 53 § 5 of the Labour Code and the employer’s obligation itself to re-employ an employee raising this claim with respect to the recruitment to an official position on the basis of the Act on Self-Government Employees. The considerations are practical, based, in particular on the line of court judgments arising in this respect.
Keywords: self-government employee, official position, recruitment, re-employment
Bibliografia:
Baran K.W., Kodeks pracy. Komentarz, red. K.W. Baran, Warszawa 2012
Borowicz J., Z problematyki otwartego i konkurencyjnego naboru na wolne stanowiska urzędnicze w samorządzie terytorialnym, „Samorząd Terytorialny” 2007/10
Dubowik A., Nowe zasady naboru w służbie cywilnej a zasada równego dostępu obywateli do służby publicznej, „Praca i Zabezpieczenie Społeczne” 2006/2
Gersdorf M., Rączka K., Raczkowski M., Kodeks pracy. Komentarz, Warszawa 2010
Książek D., Ćwiertniak B.M., Prawo urzędnicze. Komentarz, red. K.W. Baran, Warszawa 2014
Lach D.E., Samol S., Nabór do pracy w samorządzie terytorialnym a zasada równego traktowania w zatrudnieniu [w:] Stosunki pracy pracowników samorządowych, red. M. Stec, Warszawa 2008
Muszalski W., Kodeks pracy. Komentarz, Warszawa 2011
Przywora B., Realizacja konstytucyjnego prawa dostępu do informacji publicznej w procedurze obsadzania stanowisk urzędniczych w administracji samorządowej – wnioski de lege lata i postulaty de lege ferenda, „Przegląd Prawa Publicznego” 2013/12
Sadlik R., Kiedy pracownik może żądać umowy o pracę, „Służba Pracownicza” 2009/8
Skwarło R., Funkcjonowanie trybu naboru na stanowiska w administracji samorządowej – podsumowanie pierwszych doświadczeń [w:] Stosunki pracy pracowników samorządowych, red. M. Stec, Warszawa 2008
Skwarło R., Nabór na stanowiska urzędnicze [w:] S. Płażek, S. Sieńko-Smaga, K. Kawecki, D. Bąbiak-Kowalska, R. Skwarło, Ustawa o pracownikach samorządowych. Komentarz ze wzorami regulaminów, zarządzeń i uchwał, Warszawa 2009
Sobczyk A., Wolność pracy i władza, Warszawa 2015
Stelina J., Nabór na stanowiska urzędnicze w samorządowych jednostkach organizacyjnych [w:] Z aktualnych zagadnień prawa pracy i zabezpieczenia społecznego. Księga jubileuszowa Profesora Waleriana Sanetry, red. B. Cudowski, J. Iwulski, Białystok 2013
Stelina J., Ustawa o pracownikach samorządowych. Komentarz, red. M. Rycak, A. Rycak,
J. Stelina, Warszawa 2016
Szewczyk H., Stosunki pracy w samorządzie terytorialnym, Warszawa 2012
Kamil Stefan Kasina
jest pracownikiem samorządowym, przygotowuje rozprawę doktorską na Wydziale Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytetu Wrocławskiego.
Działalność jednostek samorządu terytorialnego w zakresie telekomunikacji niebędąca działalnością gospodarczą
Przedmiotem artykułu jest wykonywanie przez jednostki samorządu terytorialnego działalności – niebędącej działalnością gospodarczą – w zakresie telekomunikacji. W opracowaniu przybliżono podstawy prawne wykonywania takiej działalności przez gminę, powiat i województwo, omówiono kwestie związane z obowiązkiem uzyskania przez jednostkę samorządu terytorialnego wpisu do rejestru prowadzonego przez Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej. Ponadto uwaga autora skupiła się na budowie przedmiotowego rejestru oraz zaświadczeniu potwierdzającym dokonanie tego wpisu.
Słowa kluczowe: telekomunikacja, organ jednostki samorządu terytorialnego, rejestr jednostek samorządu terytorialnego w zakresie telekomunikacji
Activity of territorial self-government units in the area of telecommunications not constituting business activity
This article is about territorial self-government units performing telecommunications activities, which do not constitute business activity. The author presents the legal grounds for the performance by the municipality, county and voivodship of such activities, discusses issues related to the territorial self-government unit’s obligation to obtain an entry into the register kept by the President of the Office of Electronic Communications. Furthermore, the author also focused on the construction of this register and the certificate confirming an entry having been made.
Keywords: telecommunications, territorial self-government unit, register of territorial self-government units in the area of telecommunications
Bibliografia:
Augustyniak M., Moll T., Komentarz do art. 7 [w:] Ustawa o samorządzie gminnym. Komentarz, red. B. Dolnicki, Warszawa 2016
Bator M., Skutki prawne uchylenia ustawy dla obowiązywania aktu wydanego na jej podstawie, „Nowe Zeszyty Samorządowe” 2007/4
Ciapała J., Zagadnienia określenia prawnych form aktów prawa miejscowego i ich publikacji,
„Przegląd Legislacyjny” 2004/2
Czerw J., Procedury podejmowania uchwał przez radę gminy i powiatu, Warszawa 2010
Dobosz Piotr [w:] Komentarz do ustawy o samorządzie gminnym, red. P. Chmielnicki, Warszawa 2006
Dolnicki B., Samorząd terytorialny, Warszawa 2016
Dudziak S., Akty prawa miejscowego stanowione przez samorząd terytorialny – kryteria kwalifikacji, wymogi w zakresie prawidłowego stanowienia oraz konsekwencje prawne ich naruszenia, „Samorząd Terytorialny” 2012/3
Krawczyk A., Wykonalność aktu i czynności organu administracji publicznej, LEX/el. 2013
Kunert J., Ogłaszanie aktów prawa miejscowego w wojewódzkim dzienniku urzędowym, „Administracja: Teoria, Dydaktyka, Praktyka” 2007/3
Leoński Z., Samorząd terytorialny w RP, Warszawa 2001
Lisowski P. [w:] Powiat. Z teorii. Kompetencje. Komentarz, red. J. Boć, Wrocław 2001
Miłosz M., Bezczynność organu administracji publicznej w postępowaniu administracyjnym,
LEX/el. 2011
Powałowski A., Użyteczność publiczna a działalność gospodarcza, „Gdańskie Studia Prawnicze” 2015/2
Sieradzka M. [w:] Ustawa o swobodzie działalności gospodarczej. Komentarz, red. M. Sieradzka, M. Zdyb, LEX/el. 2013
Stahl M., Samorząd terytorialny a państwo, „Studia Prawno-Ekonomiczne” 1992/46.
Ura Elżbieta, Prawo administracyjne, Warszawa 2009
Wierczyński G., Komentarz do ustawy o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych
aktów prawnych [w:] Redagowanie i ogłaszanie aktów normatywnych. Komentarz, Warszawa 2016
dr Robert Gawłowski
jest adiunktem w Wyższej Szkole Bankowej w Toruniu, prodziekanem Wydziału Finansów i Zarządzania w Bydgoszczy.
dr Mariusz Popławski
jest adiunktem na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu.
Regionalne budżety obywatelskie – powielenie, inspiracja czy nowa konstrukcja?
Budżet obywatelski stanowi przedmiot zainteresowania nie tylko badaczy naukowych, ale także władz samorządowych i społeczności lokalnych. Rosnąca popularność tego narzędzia doprowadziła do powstawania pierwszych inicjatyw na poziomie regionalnym. Przedmiotem artykułu jest zbadanie, w jaki sposób model budżetu obywatelskiego funkcjonujący na poziomie lokalnym wpłynął na rozwiązania przyjęte przez samorząd regionalny. W wyniku przeprowadzonych badań autorzy przedstawiają rodzaje transferów, do jakich doszło pomiędzy stopniami administracji samorządowej.
Słowa kluczowe: budżet obywatelski, partycypacja, samorząd terytorialny, konsultacje społeczne
Regional civic budgets – copying, inspiration or a new structure?
A civic budget is a subject of interest not only to academic researchers, but also self-government authorities and local communities. The growing popularity of this tool has brought about the emergence of the fi rst initiatives at regional level. The article discusses how the model of the civic budget operating at local level contributed to the solutions adopted by the regional self-government. The authors present the types of transfers made between the levels of self-government administration on the basis of the research conducted.
Keywords: civic budget, participation, territorial self-government, public consultations
Bibliografia:
Baiocchi G., Emergent public spheres: talking politics in participatory governance, „American Sociological Review” 2003/1
Błuj A., Budżet partycypacyjny (obywatelski) krok po kroku. Poradnik dla praktyków, Warszawa 2015
Fung A., Democratic theory and political science: A pragmatic method of constructive engagement, „American Political Science Review” 2007/3
Gerrymandering [w:] Leksykon prawa wyborczego i referendalnego oraz systemów wyborczych, red. A. Sokala, B. Michalak, P. Uziębło, Warszawa 2013
Goldfrank B., Schneider A., Competitive institution building: The PT and participatory budgeting in Rio Grande do Sul, „Latin American Politics and Society” 2006/3
Hong S., Citizen Participation in Budgeting: A Trade-Off between Knowledge and Inclusiveness?, „Public Administration Review” 2015/4
Janowski J., Elektroniczny obrót prawny, Warszawa 2008
Kłębowski W., Budżet partycypacyjny. Krótka instrukcja obsługi, Warszawa 2013
Novy A., Leubolt B., Participatory budgeting in Porto Alegre: social innovation and the dialectical relationship of state and civil society, „Urban Studies” 2005/11
Osmólska Z., Budżet partycypacyjny po polsku [w:] Demokracja w Polsce po 2007 r., red. D. Plecka, Katowice 2014
Ostrowski Ł., Rudnicki R., Jak ewaluować budżet partycypacyjny (obywatelski). Poradnik dla praktyków, Warszawa 2015
Patsias C., Latendresse A., Bherer L., Participatory Democracy, Decentralization and Local Governance: the Montreal Participatory Budget in the light of ‘Empowered Participatory Governance’, „International Journal of Urban and Regional Research” 2013/6
Rios J., Insua D.R., A framework for participatory budget elaboration support, „Journal of the
Operational Research Society” 2008/2
Sintomer Y., Herzberg C., Röcke A., Participatory budgeting in Europe: potentials and challenges, „International Journal of Urban and Regional Research” 2008/1
Sołtan K.E., Civic Competence, Attractiveness and Maturity [w:] Citizen Competence and Democratic Institutions, red. S.L. Elkin, K.E. Soltan, Pennsylvania 1999
Standardy procesów budżetu partycypacyjnego w Polsce, red. E. Stokłuska, Warszawa 2013
Szaranowicz-Kusz M., Budżet partycypacyjny. Jak mieszkańcy mogą współdecydować o budżecie miasta, Warszawa 2014
Śliz A., Szczepański M., Społeczności lokalne: od platońskiego polis do systemów glokalnych [w:] Polityka lokalna. Właściwości, determinanty, podmioty, pod red. E. Ganowicz, L. Rubisza, Toruń 2008
Wood T., Murray W. E., Geography and Participatory Democracy in Brazil: Porto Alegre and Belo Horizonte Compared, „European Review of Latin American and Caribbean Studies” 2007/2
Adrian Porwich
jest doktorantem w Zakładzie Prawa Administracyjnego na Wydziale Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytetu Wrocławskiego.
Status prawny samorządowego konserwatora zabytków
Efektywność systemu ochrony zabytków jest uzależniona od wielu zróżnicowanych czynników – zarówno prawnych, społecznych jak i ekonomicznych. Należy do nich z pewnością przyjęty model administracji ochrony zabytków. W literaturze formułowane są liczne postulaty dotyczące prawnych uwarunkowań działania organów ochrony zabytków i w tym kontekście ważne wydaje się zagadnienie roli, jaką odgrywa samorząd terytorialny w ochronie zabytków. Związane jest to ze statusem prawnym samorządowych konserwatorów zabytków, którego dotyczy artykuł.
Słowa kluczowe: ochrona zabytków, system ochrony zabytków, samorząd terytorialny, samorządowy konserwator zabytków, status prawny
Legal status of a self-government conservator of monuments
The effectiveness of the system of protecting monuments depends on numerous differentiated factors – equally legal, social and economic. They certainly include the adopted model of the administration of the protection of monuments. Numerous postulates are formulated in the literature on the legal conditions of operation of the monument protection authorities and, in this context, the matter of the role played by the territorial self-government in the protection of monuments appears important. This is related to the legal status of self-government conservators of monuments, to which the article applies.
Keywords: protection of monuments, monument protection system, territorial self-government, self-government conservator of monuments, legal status
Bibliografia:
Antoniak P., Cherka M., Elżanowski F., Wąsowski K., Ustawa o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami. Komentarz, red. M. Cherka, Warszawa 2010
Cieślak Z., Porozumienie administracyjne, Warszawa 1985
Dobosz P., Kierunki zmian w polskim systemie ochrony zabytków [w:] System ochrony zabytków w Polsce – analiza, diagnoza, propozycje, red. B. Szmygin, Lublin–Warszawa 2011
Hirsch R., Zabytki architektury jako sfera działania zabytków terytorialnych – wybrane problemy [w:] System ochrony zabytków w Polsce – analiza, diagnoza, propozycje, red. B. Szmygin, Lublin–Warszawa 2011
Leksykon prawa ochrony zabytków. 100 podstawowych pojęć, red. K. Zeidler, Warszawa 2010
Pawłowska K., Swaryczewska M., Ochrona dziedzictwa kulturowego. Zarządzanie i partycypacja społeczna, Kraków 2002
Pruszyński J., Dziedzictwo kultury Polski: jego straty i ochrona prawna, t. 2, Kraków 2001
Szmygin B., System ochrony zabytków w Polsce – próba diagnozy [w:] System ochrony zabytków w Polsce – analiza, diagnoza, propozycje, red. B. Szmygin, Lublin–Warszawa 2011
Zalasińska K., Prawna ochrona zabytków nieruchomych w Polsce, Warszawa 2010
Zalasińska K., Zeidler K., Wykład prawa ochrony zabytków, Warszawa–Gdańsk 2015
Zeidler K., Gmina, powiat, samorząd województwa jako składowe systemu ochrony dziedzictwa kultury, „Gdańskie Studia Prawnicze” 2015/34
Zeidler K., O właściwy kształt służby ochrony zabytków w Polsce. Postulaty de lege ferenda [w:] Prawna ochrona dóbr kultury, red. T. Gardocka, J. Sobczak, Toruń 2009
Zeidler K., Prawo ochrony dziedzictwa kultury, Warszawa 2007
dr hab. Iwona Sierpowska
jest pracownikiem naukowym Wydziału Prawa i Komunikacji Społecznej SWPS Uniwersytetu Humanistycznospołecznego we Wrocławiu.
Organizacja pogrzebu przez gminę w ramach systemu pomocy społecznej
Organizacja pogrzebu jest zadaniem publicznym, jego realizacja ciąży na gminie, w sytuacji gdy z prawa pochówku nie korzysta rodzina zmarłego. Sposób organizacji pogrzebu ustala gmina, działając na podstawie ustawy o cmentarzach i chowaniu zmarłych oraz ustawy o pomocy społecznej.
Uznanie organizacji pochówku za świadczenie z pomocy społecznej obliguje gminę do stosowania zasad obowiązujących w tej sferze życia publicznego, do racjonalnego wydatkowania środków publicznych oraz dochodzenia zwrotu wydatków na udzieloną pomoc. Aktywność gminy w tak wrażliwym obyczajowo i emocjonalnie obszarze wymaga doboru właściwych form działania, traktowania zmarłego z godnością oraz poszanowania praw jego rodziny.
Słowa kluczowe: organizacja pogrzebu, pogrzeb organizowany przez gminę, pomoc społeczna
Organization of a funeral by the municipality as part of the social welfare system
The organization of a funeral is a public task, for the performance of which the municipality is responsible if the deceased’s family does not take advantage of the right of burial. The method of organizing the funeral is determined by the municipality on the basis of the Act on Cemeteries and the Burial of the Deceased and the Act on Social Welfare. The acknowledgement that the organization of a burial is a social welfare performance obligates the municipality to apply the rules in force in this sphere of public life, to rationally spend public funds and to claim reimbursement of the expenses for the welfare provided. The activity of the municipality in such a customarily and emotionally sensitive area requires the choice of the appropriate forms of action, as well as the treatment of the deceased with dignity and respect for the rights of his family.
Keywords: organization of a funeral, social welfare, funeral organized by the municipality
Bibliografia:
Banaszak B., Jabłoński M. [w:] Konstytucje Rzeczypospolitej oraz komentarz do Konstytucji RP z 1997 roku, red. J. Boć, Wrocław 1998
Dąbek D., Prawo miejscowe, Warszawa 2007
Gardocka T., Czy zwłoki ludzkie są rzeczą i co z tego wynika? [w:] J. Kołaczyński, J. Mazurkiewicz, J. Turłukowski, D. Karkut, Non omnis moriar. Osobiste i majątkowe aspekty prawne śmierci człowieka. Zagadnienia wybrane, Wrocław 2015
Kidyba A., Kodeks cywilny. Komentarz. Część ogólna, t. 1, Warszawa 2012, LEX/el., komentarz do art. 23
Krekora-Zając D., Akt donacji zwłok ludzkich (uwagi de lege lata i de lege ferenda), „Państwo i Prawo” 2017/11
Maciejko W. [w:] W. Maciejko, P. Zaborniak, Ustawa o pomocy społecznej. Komentarz, Warszawa 2008
Matan A. [w:] G. Łaszczyca, C. Martysz, A. Matan, Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz, t. 1, Warszawa 2010
Mazurkiewicz J., Non omnis moriar. Ochrona dóbr osobistych zmarłego w prawie polskim, Wrocław 2010
Nitecki S., Komentarz do ustawy o pomocy społecznej, Wrocław 2103
Nitecki S., Pomoc społeczna. Procedury i tryb przyznawania świadczeń, Wrocław 2012
Nitecki S., Prawo do pomocy społecznej w polskim systemie prawnym, Warszawa 2008
Szpor G. [w:] C. Martysz, S. Nitecki, G. Szpor, Komentarz do ustawy o pomocy społecznej, Gdańsk 1999
Pazdan M. [w:] Kodeks cywilny. Komentarz, red. K. Pietrzykowski, Warszawa 2002, t. 1
Rejman G., Do kogo należą ludzkie zwłoki [w:] Zawłaszczenie zwłok ludzkich, red. A. Wiekluk, Kraków 1996
Rybak A., Prawnokarna ochrona zwłok ludzkich, „Palestra” 2004/1–2
Sierpowska I., Pomoc społeczna. Komentarz, Warszawa 2017
Sierpowska I., Prawo pomocy społecznej, Warszawa 2011
Sobańska D., Rozwiązania polskie w sprawie pochówku, „Przegląd Prawa Publicznego” 2016/3
Szpunar A., Ochrona prawna kultu osoby zmarłej, „Palestra” 1978/8
Wypych-Żywicka A., Kontrowersje wokół regulacji zasiłku pogrzebowego, „Gdańskie Studia
Prawnicze” 2016, t. XXXVI
Zimmermann J., Prawo administracyjne, Warszawa 2006
dr Renata Cybulska
jest adiunktem w Katedrze Prawa Samorządu Terytorialnego Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach.
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z 5 kwietnia 2017 r. (II SA/Gd 7/17) (dane dotyczące obecności w pracy pracownika jednostki samorządu terytorialnego pełniącego funkcję doradcy burmistrza jako informacja publiczna)
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku po rozpoznaniu 5.04.2017 r. w Gdańsku na rozprawie sprawy ze skargi redaktora naczelnego tygodnika (...) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z 23.11.2016 r. nr (...) w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej
1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję burmistrza z 13.10.2016 r. nr (...),
2) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącego redaktora naczelnego
tygodnika (...) 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Słowa kluczowe: informacja publiczna, lista obecności pracowników, osoba pełniąca funkcje publiczne
Ruling of the Voivodship Administrative Court in Gdańsk of 5 April 2017 (II SA/Gd 7/17); critical commentary (data on the presence of a territorial self-government employee holding the post of adviser to the mayor at work as public information)
The definition of public information accepted in the Act on Access to Public Information is very broad. However, public information cannot be understood in such a way that all information that the entity obliged to provide information has is of such a nature. Similarly, it cannot be accepted that all information related to the duties performed by a person holding a public post is public information. An attendance list does not have the status of public information.
Keywords: public information, employee attendance list, person holding a public post
Bibliografia:
Rozbicka-Ostrowska M., Komentarz do spraw z zakresu informacji publicznej [w:] Komentarz do spraw administracyjnych. Wybrane zagadnienia, red. J. Ignaczewski, Warszawa 2015
Szustakiewicz P., Problemy dostępu do informacji publicznej na tle orzecznictwa sądów administracyjnych, „Samorząd Terytorialny” 2015/4, s. 58
Kamińska I., Rozbicka–Ostrowska M., Ustawa o dostępie do informacji publicznej. Komentarz, Warszawa 2016
Kumor-Jezierska E., Komentarz do rozporządzenia w sprawie zakresu prowadzenia przez pracodawców dokumentacji w sprawach związanych ze stosunkiem pracy oraz sposobu prowadzenia akt osobowych pracownika [w:] Akty wykonawcze prawa pracy. Komentarz, red. K. Baran, Warszawa 2016, LEX/el.
Jaśkowska M., Pojęcie informacji publicznej i jej rodzaje, „Kwartalnik Prawa Prywatnego” 2012/3
Szustakiewicz P., Definicja informacji publicznej w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego, „Przegląd Prawa Publicznego” 2016/10, s. 53
dr hab. Aneta Giedrewicz-Niewińska
jest adiunktem w Katedrze Prawa Pracy na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Białymstoku.
Wyrok Sądu Najwyższego z 1 lutego 2017 r. (I PK 41/16) (możliwość udzielenia urlopu bezpłatnego sekretarzowi gminy w celu objęcia funkcji wójta gminy (burmistrza)
Nie stanowi nadużycia prawa w rozumieniu art. 8 Kodeksu pracy skorzystanie przez powoda z przysługującej mu jako pracownikowi z mocy art. 174 Kodeksu pracy instytucji urlopu bezpłatnego. Żadne przepisy nie obligują przy tym pracownika samorządowego do wystąpienia z tej treści wnioskiem bezpośrednio po ogłoszeniu wyników wyborów na stanowisko burmistrza.
The subject matter of the commentary is the assessment of whether it is possible for an unauthorized entity to grant an employee unpaid leave to take up a position that differs from the post held to date with the same employer.
Słowa kluczowe: urlop bezpłatny, pracownicy samorządowi, kodeks pracy
Ruling of the Supreme Court of 1 February 2017 (I PK 41/16) approving commentary (possibility of granting unpaid leave to a municipal secretary to assume the post of mayor of the municipality)
The subject matter of the commentary is the assessment of whether it is possible for an unauthorized entity to grant an employee unpaid leave to take up a position that differs from the post held to date with the same employer.
Keywords: unpaid leave, self-government employees, labour code
Bibliografia:
Cudowski B., O niektórych kontrowersjach w sprawie ustalenia sposobu ustania stosunku pracy, „Praca i Zabezpieczenie Społeczne” 2010/12
Cudowski B., Dodatkowe zatrudnienie, Warszawa 2007
Dubowik A., Pisarczyk Ł., Prawo urzędnicze, Warszawa 2011
Jaśkowski K., Zawieszenie obowiązku wykonywania pracy w umownym stosunku pracy [w:]
Księga pamiątkowa w piątą rocznicę śmierci Profesora Andrzeja Kijowskiego, red. Z. Niedbała, Warszawa 2010
Rycak A. [w:] Ustawa o pracownikach samorządowych. Komentarz, red. M. Rycak, A. Rycak, J. Stelina, Warszawa 2016
Rzetecka-Gil A., Ustawa o pracownikach samorządowych. Komentarz, Warszawa 2009
Rzetecka-Gil A., Glosa do wyroku SN z 9.05.2006 r., II PK 270/05, „Monitor Prawa Pracy” 2008/5
Sobczyk A. [w:] Kodeks pracy. Komentarz, red. A. Sobczyk, Warszawa 2017
