Edukacja klimatyczna pozwala na zrozumienie wpływu globalnego ocieplenia, zwiększa alfabetyzm klimatyczny wśród młodzieży i pozwala na zmianę postaw oraz zachowań, które służą adaptacji do zmian klimatycznych. Dzięki niej możemy podejmować decyzje oraz zapobiegać ryzykom. Obchodzony 22 kwietnia Dzień Ziemi jest dobrą okazją do zastanowienia się, jakie miejsce edukacja klimatyczna zajmuje w naszej szkole.
Fragment artykułu z miesięcznika „Dyrektor Szkoły” 2021/4
UNESCO poprzez program Education for Sustainable Development (ESD) czy Global Action Programme (GAP), a także współpracę z 13 innymi agendami Organizacji Narodów Zjednoczonych promuje edukację klimatyczną. Komisja Europejska ogłosiła nowy program Green Deal, mający służyć radykalnemu zwiększeniu inwestycji w zapobieganie lub niwelowanie skutków zmian klimatycznych, natomiast działania Unii Europejskiej służą osiągnięciu do 2030 r. co najmniej:
- zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych o 40% w porównaniu z rokiem 1990,
- pozyskiwania 27% energii ze źródeł odnawialnych,
- poprawy efektywności energetycznej o 27% w porównaniu ze scenariuszem zakładającym utrzymanie stanu obecnego.
Jak widać, zapobieganie zmianom klimatycznym jest jednym z głównych priorytetów wielu organizacji międzynarodowych. Można więc stwierdzić, że zainteresowanie tematyką edukacji klimatycznej będzie rosło nie tylko dzięki coraz większej świadomości tych zagadnień w społeczeństwie, szczególnie wśród ludzi młodych, ale także z powodu inicjatyw odgórnych. Zwłaszcza że w ramach tzw. Zielonego Ładu Unia Europejska będzie wspierała inicjatywy zwiane z klimatem (www.consilium.europa.eu/pl/policies/green-deal/).
To sporo argumentów za tym, żeby poszerzać swoją wiedzę z tego zakresu, bo temat jest słabo rozpoznany w środowisku nauczycieli oraz dyrektorów szkół i poza generalnie pozytywnym nastawieniem istnieje duże zapotrzebowanie na merytoryczną wiedzę.
