Lekcja 1 Praktycznej Akademii Zarządzania
Fragment artykułu z miesięcznika "Dyrektor Szkoły" 2019/10
W artykule Monitorowanie podstawy programowej („Dyrektor Szkoły” 2019/1) przedstawiłem m.in. propozycję systemu monitorowania postępów uczniów, który pozwala na dokonywanie analizy efektywności kształcenia na podstawie osiągnięć. Takie systemowe podejście, realizowane w ramach prowadzonego przez dyrektora szkoły nadzoru pedagogicznego, pozwala na postrzeganie ucznia z różnej perspektywy – od diagnozy na wejściu, poprzez ocenianie bieżące, do badania na wyjściu.
Monitorowanie to działania organu sprawującego nadzór pedagogiczny lub dyrektora szkoły lub placówki prowadzone w szkole lub placówce, obejmujące zbieranie i analizę informacji o działalności dydaktycznej, wychowawczej i opiekuńczej oraz innej działalności statutowej, w celu identyfikowania i eliminowania zagrożeń w prawidłowej realizacji zadań szkoły lub placówki (§ 2 pkt 11 r.n.p.). Z definicji tej wynika, że system monitorowania osiągnięć uczniów powinien być systematycznym procesem gromadzenia informacji również o efektach uczenia się (realizacji podstawy programowej).
W ramach Klubu Q Jakości działającego przy Regionalnym Ośrodku Doskonalenia Nauczycieli „WOM” w Katowicach oraz kooperacji dyrektorów sosnowieckich szkół od kilku lat pracowaliśmy nad koncepcją systemu monitorowania osiągnięć uczniów. System ten składał się z następujących ważnych dla uczenia się obszarów działań:
1. Prowadzenie diagnozy na wejściu.
2. Ocenianie wewnątrzszkolne:
a) bieżące (z uwzględnieniem oceny kształtującej) w formach opisanych w statucie szkolnym;
b) polegające na analizie wyników oceniania bieżącego, klasyfikacyjnego śródrocznego i rocznego.
3. Wewnątrzszkolne badania osiągnięć uczniów sprawdzające stopień opanowania wybranych wymagań (wiedzy i umiejętności z podstawy programowej) w zakresie różnych przedmiotów:
a) testy i prace kontrolne w zakresie wybranych przedmiotów;
b) obserwacja diagnozująca.
4. Analiza postępów uczniów.
