Na temat ogólnoszkolnej innowacji, która stała się siłą napędową rozwoju szkoły z Ewą Dziekan-Feliksiak, dyrektorką XXX Liceum Ogólnokształcącego im. św. Brata Alberta – Adama Chmielowskiego w Krakowie, wyróżnioną przez jury konkursu o tytuł Super Dyrektora Szkoły 2020, rozmawia dr Danuta Elsner, członkini kolegium redakcyjnego miesięcznika „Dyrektor Szkoły”.
Fragment artykułu z miesięcznika „Dyrektor Szkoły” 2021/3
Danuta Elsner: Co spowodowało, że taniec stał się wyróżnikiem Państwa liceum?
Ewa Dziekan-Feliksiak: W roku szkolnym 2009/10 szkoły średnie dotknął głęboki niż demograficzny. W naszej było zaledwie 8 klas (dzisiaj 18), uczniów tylko 126 (obecnie 360), frekwencja słaba, wyniki edukacyjne – zwłaszcza matur – niezadawalające. Potrzebny był pomysł na rozwój szkoły, ściągnięcie zdolnej młodzieży dzięki kuszącej ofercie edukacyjnej. Dlatego grupa nauczycieli dawnego Zespołu Szkół Ogólnokształcących nr 14 w Krakowie (w skład którego wchodziło gimnazjum i nasze liceum) zainicjowała innowację pedagogiczną „U wrót Terpsychory”.
Skąd taka nazwa?
Taniec i teatr stały się istotą innowacji, a Terpsychora to imię greckiej bogini – muzy tańca. Uchodziła za córkę Zeusa i jako jedna z dziewięciu muz olimpijskich należała do orszaku Apollina. Młodzież w szkole średniej stoi u wrót wykształcenia artystycznego, dopiero rozwija swoje pasje oraz talenty i zapewne z wielką nadzieją stoi u wrót Terpsychory.
Kiedy rozpoczęli Państwo innowację?
W 2009 r. została zarejestrowana innowacja programowo-organizacyjna „Teatr tańca. Taniec współczesny”, obejmująca zajęcia taneczne oraz zajęcia według programów rozszerzonych na lata 2009–2011. Program innowacji obejmował lekcje z wiedzy o teatrze, wiedzy o kulturze, wiedzy o tańcu oraz zajęcia z tańca współczesnego. Innowacja zyskała pozytywną opinię rady pedagogicznej i rady rodziców, a następnie została zgłoszona do kuratorium oświaty oraz Wydziału Edukacji Urzędu Miasta Krakowa. Takiego zgłoszenia wymagały obowiązujące wówczas (potem uchylone) przepisy prawne.
