Nadchodzący Hackathon będzie areną, gdzie język giętki nabiera „magicznej” mocy, owocując – mam nadzieję – pomysłami prawdziwie unikalnymi.
Znikąd, czyli mniej więcej z obszaru mokrej, szarej masy za moimi oczami, pojawiła się myśl, a może obawa. Dla towarzystwa pojawiła się i druga, czy bym mógł tak pomyśleć rok wcześniej, zapowiadając poprzedni Hackathon. Technologia jednak pędzi.
Pamiętam, jak z dumą ogłaszaliśmy: nie musisz być programistą, by podczas tego weekendu stworzyć prototyp, coś działającego. Mieliśmy przecież NoCode, piórkiem i węglem możesz sobie naszkicować, jednak jakiś talent w zakresie prac plastycznych to musisz mieć. Dzisiaj te przybory, będące narzędziem, przekaźnikiem myśli na cyfrowe płótno, można schować w klapę i zachować na jakiś wyjazd plenerowy z kółkiem plastycznym.
Umiejętność precyzyjnego formułowania myśli
Język! „Chodzi mi o to, aby język giętki / Powiedział wszystko, co pomyśli głowa...” – przecież ktoś może rzec, że zawsze tak było! Oczywiście i oby jeszcze jakiś czas. Jakże jednak szybko i drastycznie zmniejszyła nam się liczba pośredników! Pośredników, którzy brali swoje „prowizje” za „konwersję” myśli w „rzeczy”, a przecież nieraz zdarzało się być zaskoczonym dużą odległością wypowiedzianej myśli od jej „fizycznej” realizacji.
Wieszczem zostaje się nie z byle powodu. Słowacki z pewnością przewidział, że ten naszpikowany kubeczkami smakowymi, posiadający niejedno znaczenie organ przekształca się właśnie w najpotężniejsze narzędzie naszej ery (wiem, wiem, zawsze nim był). Nie jest już tylko nośnikiem myśli, który potrzebuje tłumaczy, ale staje się aktywnym uczestnikiem, początkiem i zakończeniem procesu twórczego.
Umiejętność precyzyjnego formułowania myśli zawsze była doceniana, teraz jednak nabiera nowego wymiaru, którego jeszcze nie umiem nazwać. Popadać w kolejne metafory nie zamierzam (to obietnica mająca krótki żywot). Nadchodzący Hackathon w istocie będzie areną, gdzie język giętki nabiera „magicznej” mocy, owocując – mam nadzieję – pomysłami prawdziwie unikalnymi.
Czy nie potrzeba już technologów?
Legal Hackathon od początku był zmaganiem z myślą, a mniej z jej cyfrową realizacją. Ten przechył często powodował co najmniej drobne zniesmaczenie uczestników, bliższych mentalnie zero-jedynkowej emanacji świata. Upieramy się stale, a wydaje się, że i technologia wsparła nas w myśleniu, usuwając się elegancko na miejsce z komunikatem „jestem, prawie wszystko jest możliwe, powiedz tylko, co byś chciał zrobić”. Czy nie potrzeba już zatem technologów?
Nic bardziej mylnego! To właśnie dzięki łączeniu myśli z technologią bez zbędnych pośredników możemy zdecydowanie szybciej obalać lub potwierdzać nasze hipotezy, kręcić poczwórnego axla (zwanego tu i ówdzie pivotem) podczas jednej hackathonowej nocki. To dzięki ludziom technologii możemy zacząć pytać, kiedy i jak, a nie czy to możliwe.
Tak, to będzie weekend pojedynków na prompty w najlepszym tego słowa znaczeniu! Na dobrze sformułowane idee, błyskotliwe pomysły, niespotykane przypadki użycia, modele biznesowe, integracje i wszystko to, co nam zbiorowa energia na JĘZYK przyniesie!
Marcin Zręda, Dyrektor Strategiczny Rynku Usług Prawnych i Przedsiębiorstw w Wolters Kluwer Polska, współorganizator Legal Hackathonu
