Zapowiadana głęboka reforma oświaty ma się rozpocząć w 2026 r. W tym kontekście warto podjąć dyskusję, jak krajowe wyzwania i problemy szkoły mają się do tych stawianych w przestrzeni międzynarodowej w kontekście globalnej gospodarki oraz konkurencyjności międzynarodowej Polski w krótszej i dłuższej perspektywie.
Fragment artykułu z miesięcznika „Dyrektor Szkoły” 2024/3
Wraz ze zmianą rządu w Polsce nieuchronne są zmiany w obszarze oświaty, które mają dotyczyć m.in. odchudzenia podstaw programowych i likwidacji prac domowych (a więc de facto czasu, jaki obligatoryjnie uczeń przeznacza na naukę). Planowane jest zmniejszenie od nowego roku szkolnego zakresu materiału z fizyki, chemii, geografii, biologii, historii i języka polskiego. Reformatorzy mają wielkie ambicje uczenia dzieci i młodzieży wszystkiego, co ważne, a jednocześnie wielu nauczycieli uważa, że w podstawie programowej jest zbyt mało czasu na ich przedmioty.
W jednych z nowoczesnych nurtów w edukacji na poziomie europejskim i krajowym kładzie się nacisk na rozwój kompetencji cyfrowych (wcale nie tak nowych, bo pierwsze komputery osobiste trafiły do Polski w latach 80. XX wieku). To jedno z najbardziej aktualnych wyzwań stawianych przed systemami oświaty w Europie, warto się więc zastanowić, jak może zostać ujęte w planowanej reformie. Czy kształcenie kompetencji cyfrowych oznaczało nadmierne obciążenie uczniów, skutkujące postulatem odchudzenia podstawy programowej? Jak rozwijać te kompetencje bez obciążania dzieci i młodzieży dodatkowymi godzinami nauki w szkole?
Zamów prenumeratę: www.profinfo.pl/sklep/dyrektor-szkoly,7340.html
